Tarihimizin en büyük ekonomik krizinde ayakta kalma mücadelesi verdiğimiz bugünlerde, pek çok aile okula dönüşün getirdiği mali yüklere çare arıyor. Üniversite öğrencileri can yakıcı barınma sorunuyla meşgul. Bir kısmı yurt bulamıyor, bir kısmı bulsa bile bedelini karşılayamadığı için başka şehirlerde okuma kararından vazgeçiyor. Kiralık daire fiyatları neredeyse günlük değişiyor.

İktidar, ekonomi dahil pek çok alanda kontrolü kaybetti. Enflasyon ve işsizlik oranları fren tutmuyor. Fiyat artışları kitleleri canından bezdirecek şekilde yükseliyor. Doğalgaz, benzin ve tüm enerji fiyatları artık ayda birkaç kez “yeniden ayarlanıyor”. Koskoca ülke paralize olmuş durumda. Azgın bir fırtınaya doğru savrulan bir gemideki kürek mahkûmları gibi yol alıyoruz. İlk seçimde geminin yönetimini değiştirmekten başka çaremiz yok. 

İKTİDAR ERİYOR

Artık iktidarın ülkeyi yönetebileceğine her dört vatandaştan sadece biri inanıyor. İktidar 2019’dan beri kendi tabanında süren kanamayı durdurabilmek için ekonomide her gün yeni bir araç deniyor, dış politikada “normalleşme” adına beklenmedik adımlar atıyor. Muharrem ayında cemevi ziyareti gibi samimi görünmeyen denemeler bile yapıyor. Ancak bu çabaların çoğu sonuçsuz kalıyor. Üstüne üstlük iktidarın birincil halkalarıyla ilgili her gün yeni bir çürümüşlük ve yolsuzluk haberi patlıyor. 

Yine de seçmenin muhalefet partilerine yönelik tercihinde belirgin bir değişiklik görünmüyor!

Bunun nedeni, kitleleri ikna edecek yeni ve umut dolu bir hikâyenin yaratılamamış olmasıdır. Eğer muhalefet kısa vadede ortak bir gelecek hikâyesine karar verebilirse her şey hızla değişecek. O hikâyeyi inanılır kılacak bir kadro ve liderlik etrafında birleşilebilirse de iktidardan kopmuş ama yön bulmakta zorlanan seçmen kümeleri muhalefet tarafına geçebilecek. 

GÜVENLİK ENDİŞESİ

Muhalefet bunu başarabilirse seçim yolunda iktidar için geriye kalacak yegâne seçenek de gücünü, etkisini yitirecek. O seçenek gündeme sahte bir güvenlik sorunu dayatmaktır! Zira belirsizlik otoriteye yarar. Sahte bile olsa güvenlik endişesi insanların özgürlüklerden, demokrasiden ve adaletten vazgeçmesini kolaylaştırır.

İktidarın ve kimi güvenlik bürokratlarının bu konuda neler yapabileceği hakkında yeterince bilgi ve tecrübeye sahibiz. Dün yapanlar yarın da yapacaktır!

“Kontrollü gerilim stratejisi” dedikleri bu strateji doğrultusunda yeni hazırlıklar yapıldığına hiç şüphe yok. Dış politika zaten uzunca bir süredir içeride güçlü bir güvenlik endişesi yaratma perspektifiyle kurgulanıyor. Yunanistan ve Suriye’yle ilgili yeni gerilimler gerçek bir ulusal güvenlik ihtiyacından çok, iktidarın kararsızları etkileme çabasından doğmuş gibi duruyor. Öte yandan ana muhalefet liderinin dikkat çektiği paramiliter unsurlar için de yeni görevler tanımlanıyor olabilir. 

UYANIK OLMALIYIZ

Bütün bunlar ve çok daha fazlası mümkün. Ama Türkiye bu seçime bildik karanlık oyunlara karşı güçlü bir panzehirle gidiyor. O panzehir, güvenlikçi ve özgürlükçü bakış açıları arasında bir diyalog ve uzlaşmanın mümkün olduğunun topluma gösterilebiliyor olmasıdır. Altılı masa bu açıdan da çok önemli bir güçtür. Uyanık olmalı ve bu gücü kullanmalıyız.

Ülkemizde huzur, adalet ve kardeşlik istiyorsak, güvenlik için demokrasiden vazgeçmemizi isteyenlere hayır demeliyiz. Son yıllarda her seçim arifesinde bize dayatılan “beka” masalının nasıl bir sahte güvenlik sorunu olduğunu etrafımıza anlatmalıyız. Altılı masayı var eden büyük uzlaşma işte bu doğru tavrın toplumsal ve siyasi zeminini genişletiyor.

Türkiye, seçmen iradesiyle dünyadaki pek çok ülke gibi daha özgür, demokratik, güvenli ve müreffeh olabilir. Muhalefetin yazmasını umduğumuz yeni hikâye yalnızca iktidarın yarattığı ekonomik yıkımın, demokrasi ve hukuktaki çürümenin nasıl düzeltileceğine dair olursa, yetersiz kalır. Bu hikâye aynı zamanda, iktidarın dayatacağı sahte güvenlik sorunlarına karşı güçlü bir ortak duruşu da içermelidir. Bugünden, şimdiden.