13 Ocak 2018: Kimsenin gündeminde seçim yokken, Erdoğan, “Teröristler bize söz verildiği gibi terk etmezlerse Afrin’i başlarına yıkacağız” dedi. Bir hafta sonra Erdoğan’ın talimatıyla TSK Afrin Operasyonu’na başladı. 

20 Şubat 2018: Operasyon devam ederken Erdoğan ve Bahçeli Cumhur İttifakı’nın kuruluşunu ilan ettiler. 

21 Mart 2018: Doğan Medya Grubu kamu bankalarından sağlanan krediyle  Demirören Grubu’na satıldı.

24 Mart 2018: Afrin Harekâtı tamamlandı. Afrin, Hatay sınırımıza sadece 30 km’dir. Yani İstanbul Boğaziçi Köprüsü’nden Kartal ilçesine olan mesafe kadar. Ama Afrin Harekâtı tam 2 ay 4 gün sürdü. (Meraklısına: 1974’ün yetersiz imkânlarıyla yapılan 1. Kıbrıs Barış Harekâtı sadece 2 gün, 2. Kıbrıs Barış Harekâtı ise 4 gün sürmüştü.)

17 Nisan 2018: Devlet Bahçeli “Türkiye’nin seçim için 3 Kasım 2019’u beklemesi mümkün değildir” diyerek erken seçim çağrısı yaptı.

19 Nisan 2018: Erdoğan erken seçimin 24 Haziran 2018’de yapılacağını duyurdu.

11 Mayıs 2018: Vergi affı, yurtdışından getirilen varlıklara ilişkin kolaylık ve imar barışı ilan edildi. Emeklilere bayram ikramiyesi verildi, yaşlılık aylığı 500 liraya yükseltildi. 

18 Mayıs 2018: Emlakta KDV yüzde 8’e indirildi.

24 Haziran 2018: Muhalefetin hazırlıksız yakalandığı seçimin sonunda Meral Akşener yüzde 7.3, Selahattin Demirtaş yüzde 8.4, Muharrem İnce yüzde 30.6 oy alırken Erdoğan yüzde 52.6 ile tekrar cumhurbaşkanı seçildi. Parlamento seçimlerinde ise Millet İttifakı yüzde 33.9’da kalırken Cumhur İttifakı yüzde 53.7 oy aldı.

Bütün bu kronoloji, Türkiye’yi yöneten siyasi ekibin, seçimleri seçim gününden çok daha önce kazanabilmek için ne tür gündemler yarattığını ve nasıl organize hareket edebildiğini gösteriyor.

SON DÖNEM ATILAN ADIMLAR

Bu defa seçim herkesin gündeminde. Aylardır iktidar bileşenlerinin oyunun muhalefetten 20 puan kadar geride olduğu da biliniyor. Ama bu farkın çeşitli hamlelerle kapatılması imkânsız değil. Bu süreçte iktidarın “görünen köy” kadar açık olan stratejik hamlelerini sıralayalım:

22 Aralık 2021: Kabine toplantısının ardından Erdoğan, “Yeni Ekonomik Modelini” duyurdu. O gece dolar 18.307 liradan 10.91’e kadar düştü. Böylece iktidarın hâlâ ekonomiyi yönetebildiği algısı yaratıldı.

13 Ocak 2022: Erdoğan asgari ücretin 4.250 liraya çıkarıldığını açıkladı. 

24 Şubat 2022: Rusya Ukrayna’ya  saldırdı. Erdoğan’dan hemen arabuluculuk hamleleri geldi. Taraflar 28 Mart 2022’de İstanbul Dolmabahçe’de buluştular. Çabalar sonuç vermese de Erdoğan bu vesileyle Batı’yla da yeniden ilişki kurma fırsatı buldu. Almanya ve Hollanda başbakanları dahil bazı Batılı liderler Ankara’yı ziyaret etti. NATO ve AB’yle gerilim düşürüldü ve nihayetinde ABD başkanı Biden “Türkiye’ye F-16 silahları için onay verin” diye Kongre’ye başvurdu.

Ortadoğu coğrafyasındaki ilişkilerin düzeltilmesi için üst üste adımlar atıldı. Ocak ayında Mısır’la siyasi görüşmeler başladı. Şubatta Birleşik Arap Emirlikleri, martta İsrail, nisanda Suudi Arabistan liderleriyle buluşuldu. 

Ardından içeride gerilimi tırmandıracak adımlar başladı: Asılsız iddialarla ocak ayında İBB’ye 80 müfettiş gönderildi. İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nu itibarsızlaştırmak için yürütülen kampanyalar zirve yaparken güvenlik kameralarıyla başkanın sürekli izlendiği ortaya çıktı.

31 Mart 2022: Barajı yüzde 7’ye düşüren Seçim Kanunu değişikliğiyle muhalefete tuzaklar kuruldu ve seçim güvenliği kurullarının yapısı bozuldu.

25 Nisan 2022: Gezi Davası’nda Osman Kavala ve altı sanığa cezalar yağdırıldı. 

12 Mayıs 2022: Canan Kaftancıoğlu’nun 4 yıl, 11 ay 20 gün hapis cezası onandı ve siyasi yasak getirildi. 

11 Mayıs 2022: İçişleri Bakanı Süleyman Soylu yaptığı konuşmayla CHP Genel Merkezi’nin an be an dinlendiğini itiraf etti.

1 Haziran 2022: Ekrem İmamoğlu’nun asılsız “YSK üyelerine hakaret” davasının karar duruşmasında ceza verileceği söylentileri yayıldı.

Tüm bunlar iktidarın her alanda seçime hazırlandığını gösteriyor. Artık benzeri adımları daha sık göreceğiz. İktidarın her yolu zorlayacağı bu süreçte, muhalefetin hata yapma lüksü yoktur. Oyunun kurallarını durmadan değiştiren, kontrollü gerilim ve istikrarsızlıkla seçmenin otoriteye sığınma güdüsünü manipüle eden iktidara karşı muhalefetin cesur, ciddi ve stratejik işbirliği şarttır.