Hani, geçenlerde İstanbul Şehremini’ne öfkelenip demişti ya Dahiliye Nazırı. “Seni pejmürde ederiz...” diye.
Takıldı dilime. Bir türlü kurtulamıyorum. Gece pej, gündüz mürde. Otomatiğe bağlarsın ya bir şarkıyı, sabah kalktığında. Gün boyu dilinden düşmez. O hesap.
Her attıkları adımda çöküşün hızlandığını, “Abbas’ın, çantasını bile hazırlamaya vakti olmayacak bir telaş içindeki bir yolcu psikozuna girdiğini” söylüyoruz. Çünkü artık yönetemez olmanın da ötesinde, durumu soğukkanlı değerlendiremez hale geldiklerini görmemek için kör olmak lazım.
Siyaseten yaptıkları yanlış hamlelerle kendi “ayaklarına sıkıp” zor durumda bırakarak aslında muhalefetin bile yapamadığı kötülüğü yapıyorlar kendilerine. Ağızlarını her açtıklarında, kameraların karşısına her çıktıklarında bir başka “cevher” yumurtluyorlar. Aldıkları kararlar, 5Y1B (Yandaş, Yalaka, Yılışık, Yalancı, Yavşak, Besleme) Medyası’na attırdıkları manşetler, kiralık TV tartışmacılarına savundurdukları trajikomik argümanlar, hep bunların birer tezahürü.
Sadece son birkaç günde yaptıklarını alt alta sıraladığında, sıradan bir Laz fıkrası kadar abuk ve komik örnekler çıkıyor önünüze.
En taze örneği şu Hamidiye Suyu ambargosu.
Düşünsene, yere göğe sığdıramadıkları ve “Ulu Hakan” (orada “Ulu Önder” sıfatına bir nazire var) diye yücelttikleri Padişah II. Abdülhamid’in adını ve imzasını taşıyan bir “yerli-milli mamul”den söz ediyoruz. “Almayalım da, Ekrem’in Belediyesi zarar etsin” sakilliğini çok mu düşündünüz be muhteremler? Ekrem (İmamoğlu), oradan kazandığı parayı evine, köyüne mi götürecek sanki? Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı’nı “İnsanları cırcır ediyor. Suları kirli” diye açığa düşürme çabalarındaki zekâ fukaralığına? Buna destek olması için bir değerli üniversite hocasına (cesurca terslenme pahasına) TRT tarafından ahlaksız teklif yapılmasına?
Başka bir abukluk da, durup dururken eski bakan Faruk Çelik’e söylettikleri “Yahu acaba yüzde 50+1 çok mu yüksek bir çıta? Şunu biraz aşağı mı çeksek?” fikrine ve bunu TV’lerde pişkin pişkin “Valla bizim şeyimiz değil..” diye konuşmalarına ne demeli? Muhalefeti, kasıklarını tuta tuta güldürme pahasına.
Bir yalaka TV’nin yılışık programcısına, “İYİ Parti ile CHP’nin ittifakı çatırdıyor değil mi? Ayrılıyorlar değil mi? İYİ Parti HDPKKCHP ile yanyana durmayacak değil mi? Değil mi?” (mealinde) hokkabazlıklar yaptırmalarına ne demeli? Aynı hokkabazın Reisicumhur’un oğlunu programa çıkarıp prime time’da “Ok atma festivali” güzellemesi yaptırmasına?
En son, dün öğle saatlerinde Anayasa Mahkemesi’nden gelen, “İfade özgürlüğü ihlal edildi” kararını dünyanın dört bir yanında duyanların ağlamakla gülmek arasında gidip gelecek olmaları, mesela... Adam (Sırrı Süreyya Önder) 2014 yılında terör örgütü lideri Öcalan’ın “tarihi” mesajını Diyarbakır Meydanı’ndaki Nevruz kutlamalarında okumuş. Hükümet, o mesajı İmralı’dan bizzat tedarik ederek Sırrı Süreyya’nın eline tutuşturmuş. Ama Kandıra Cezaevi’nde aylardır yatmasına neden olan suç (!) o bildiriden bir yıl önce 2013 Nevruzu’ndaki konuşması. “Terör örgütünü övmek, yardım yataklık vesaire..”
Diyarbakır’da HDP binası önünde nöbet tutan acılı annelerin, “Evlatlarımızı PKK’nin elinden kurtarın” demelerinin bütün ülkeye alkışlatılması, tüm gazete ve TV’lerde 24 saat tekrarlatılması, buna mukabil başka acılı ve dertli annelerin (Cumartesi Anneleri, Harbiyeli anneleri, KHK’li anneleri) en ufak bir sızlanmasına polis copu, tazyikli su ve gözaltı ile müdahale edilmesi, dünyanın başka yerinde rastlanacak bir abukluk mu?
Sadece son 3-4 günde açıklanan ve en basiti yüzde 15-20 arasında değişen zamlara rağmen, TÜİK’in dün sabah enflasyonu yüzde 9 küsur açıklamasına?
Hepsini ve daha fazlasını hangi aklı başında ülkede veya toplumda görebilirsiniz? Bunları hak ediyor muyuz, Allah aşkına?
Gülüyoruz çoğuna. Ama ortada gülecek bir durum yok tabii.
Çünkü artık klinik bir olay haline gelen bu abukluğun sona ermesi ve bunun bir an önce gerçeklemesi herkesin dileği.
Bitmeli bu kâbus.
Kimliğimize, benliğimize, bu toprakların soylu genlerine 17 yıldır yapılmakta olan bu ağır tarihi hakaret sona ermeli.
Bir an önce.