10 Kasım, bugün Van’da, Yüzüncü Yıl Üniversitesi kampusunda, bir kız öğrenci yurdunda, bir öğrenci olarak uyandım ve ödevimin başına geçtim. Derdim Mustafa Kemal Atatürk’e müjdeli haberler vermek...

Dün 9 Kasım’dı, ikinci ve Van’ı tam anlamıyla bir yıkıntıya çeviren depremin yıldönümüydü. Hüzünlü bir gündü ama bu hüzünlü günde insanın insana olan inancını pekiştiren öyle hikâyeler duydum, öyle güzellikler yaşadım ki, Mustafa Kemal’i yaşamın usulca uyandığı Van meydanlarında zeybek oynarken düşündüm... Çevresinde her yaştan, her etnik gruptan canından çok sevdiği yurttaşlarıyla...

Bu ülkenin sessiz sedasız, üstüne düşeni yapan pek çok sivil toplum kuruluşu var, bunlardan biri Eymir Sanat Vakfı. ODTÜ (Ortadoğu Teknik Üniversitesi) mezunlarının kurduğu bir vakıf. “Neden Eymir?” diye sordum, mezunlar okullarını öyle çok seviyorlar ve öğrencilik günlerini öyle çok özlüyorlar ki, Ortadoğu Üniversitesi’nin kampusu içindeki Eymir gölünü kendilerine ad yapmışlar.

Deprem olur olmaz, vakıf hemen Yüzüncü Yıl Üniversitesi’ni arıyor ve soruyor, “Neye ihtiyacınız var?” Yanıt hemen geliyor, “Dersliklere ve yurtlara. Öyle ki, Diş Hekimliği’ni ayakta kalmış basketbol sahasına taşıdık, öğrencileri memleketlerine yollamak zorunda kaldık.”

Öyle mi, Eymir Vakfı’nın ak saçlıları, ak saçlılarının yanında adeta hayat öğrenimi gören gençleri hemen kolları sıvıyorlar. Para gerek, bilgi gerek, oralara gidip canla başla çalışacak insan gerek.

Sadece Eymir Vakfı değil, bütün Ortadoğulular kolları sıvıyorlar. Proje başlıyor: “ODTÜ Van’da.”

29 Aralık’ta 500 kişilik 2 katlı öğretim ünitesinin temeli atılıyor. Bu arada Ortadoğulu milletvekilleri var, onların çabalarıyla, afet bölgelerine bağış yapan bağışçılar için, 100 metrekare üstündeki prefabrike binalarda verilmesi zorunlu olan yüzde 18 KDV oranı, geçici bir süre için yüzde 1’e düşürülüyor.

Bu önemli, çünkü bu sayede ticari faaliyeti olmayan sivil toplum örgütlerinin üstündeki önemli bir mali yük kalkıyor. Eh, vakfın şimdilerdeki yönetim kurulu ve “ODTÜ Van’da” projesinin yürütme kurulu başkanı “Hanım Ağa” lakaplı Vasfiye İpekçi; kadınlar ekonomiyi iyi bilirler. Genetik kodlarında var. O da ne, Mustafa Kemal gülümsüyor, öyle ya, her zaman kadınlara güvendi ve haklı çıktı.

Temeli atılan öğretim ünitesi 24 Mart 2012’de coşkulu bir açılış töreniyle Eğitim Fakültesi olarak öğrencilerini kabul etmeye başlıyor. Tam karşısında ÇYDD’nin (Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği) derslikleri var ve arada çok güzel bir avlu bulunuyor. Avlu, Eymir üyesi Mimar Prof. Dr. Semih Eryıldız’ın Yüzüncü Yıl Üniversitesi için hazırladığı peyzaj planına göre yapılmış ve ODTÜ Üniversitesi’nden getirilen fidan boy vermiş.

Sıra gelmiş 195 kişilik kız öğrenci yurduna. Toplam maliyeti 1 milyon 329 bin 600 TL. Toplanan bağışlar 1 milyon 143 bin 328 TL. Gereken bağış miktarı 186 bin 272 TL. 100 bin TL’nin üstünde bağış yapan pek çok kurumsal bağışçısı olan vakıf, ne yapıp edip bu parayı bulacak ama yurt çoktan tamamlanmış. Dün onu açtık.

Yurt odalarını renkli Van kilimleriyle güzelleştiren Vanlı öğrenci Firdevs’in, Gül’ün, Ankaralı Büşra’nın sıcacık odalarında ders çalıştığını görmek çok güzeldi. Büşra’nın elindeki kitaba bir göz attım, “Kadına Şiddetin Anatomisi.” Yaşayın kızlar, umut sizde! Yerim azalıyor, Sibel’den söz edemedim. Sibel bir mimar, Ortadoğulu değil ama projenin gönüllü mimarı, bir yıldır Van’da ve ayrılmaya da hiç niyeti yok. Kendine bir ev tutmuş ama bütün günleri şantiyede, arda kalan zamanları da çevre köylere yapı tekniklerini öğretmekle geçiyor.

Dün onun yaş günüydü, annesi kızının yaptıklarını görmek için İstanbul’dan gelmiş, yanlarında gene bir yıldır Van’da gönüllü çalışan Memduh, kardeşi... Öylesine mutluydu ki... Mutluluk bize de bulaştı ve bir Van gününde, Mustafa Kemal’in gülümsemesini herkes gördü.