İzmir’de yaşayan şair, yazar, dost Oğuz Tümbaş, “Şiir yolcusu kalmasın” diyor!

21 Mart, UNESCO’nun onayıyla Dünya Şiir Günü oldu ya! Bu hafta her yerde kutlanıyor ya! Ben de 1965’te ilk çıktığı şiir yolculuğundan bu yana altı şiir, dört şiir yazıları kitabı yayımlayan, bunlardan birinin adı “Şiir Yolcusu Kalmasın” (Pagos Yayınları, 2020) olan, Oğuz Tümbaş’ın mesajıyla yazıma başlamak, tüm şairlerin ve şiir severlerin Dünya Şiir Günü’nü kutlamak istedim.

Bu yıl Dünya Şiir Günü bildirisini PEN için Türkân İldeniz, TYS için Gülsüm Cengiz yazdı. Başka var mı?

Kendi de yolculuk olan şiir için yolculuğa çıkmak, kimseyi dışlamadan herkesi de çağırmak, yılın bir gününü yalnızca  şiire ayırmak da çok güzel değil mi?

ŞİİR DERGİLERİ ÇOĞALIYOR

O kadar çok şairimiz var ki, bu alanın zenginliğini Aziz Nesin ustamız, “Türkiye’de her üç kişiden dördü şairdir” diye tanımlamıştı.

Son yıllarda yalnızca şiir kitabı yayımlayan yayınevleri de kitap sektöründe yer almaya başlasa bile hâlâ yayınevleri kolay kolay şiir kitabı yayımlamıyor, bu bir gerçek. Ancak çok ünlü şairler bu şansa sahip. Ama bir yandan da şiir dergileri, internette yer alan şiir siteleri, şiir dinletileri, şiir sevgisini yaygınlaştırıyor. Şairler çoğalıyor, şairler susmuyor… Ne güzel.

İlk akla gelen dergiler arasında Şiirden, Şiiri Özlüyorum, Şiir Sarnıcı, Sincan İstasyonu, Netama, Akatalpa...

Kâğıt fiyatlarının olağanüstü artışı karşısında şimdilerde digital baskıya geçenlerin sayısı da artıyor. Şair, Mustafa Köz’ün yeni kitabı Yaralı Boşluk yalnızca şiir kitabı yayımlayan Ve Yayınevi’den çıkmış. Köz’e göre, şu anda Türkiye genelinde 50-60 şiir dergisi yayımlanıyor. 2022’de ise yeni yayın olarak altı dergi daha yayımlanmaya başlamış.

Toplumcu gerçekçi şiirin yolları dikenlidir, öteden beri. Hiciv yazan şairlerin de öyle...

NAMIK KEMAL’İN KEDİ ŞİİRİ

Günümüzden 150 yıl önce söz ve ifade özgürlüğünün daha geniş olduğunu söylemek, demokrasimizin geldiği yer açısından çok üzücüdür.

Namık Kemal 1872’de, tam 150 yıl önce, mizah dergisi  Diyojen’de Hırrenâme (Dişi Kedi Destanı) başlıklı bir hiciv yayımlar. Dönemin sadrazamı Mahmud Nedim Paşa’yı açgözlü bir kedi olarak anlatır. Daha sonra yine paşaya bu kez Köpek Mersiyesi yazar. Bu durumu Murat Bardakçı bir yazısında (27.02.2005) şöyle anlatır: “Rus taraftarı politikalar izleyen ve hemen her kararını İstanbul’daki Rusya Sefiri General İgnatiyef’e danıştıktan sonra veren Nedim Paşa’ya ‘Nedimof’ adı takılmıştır. Paşa’ya sadece ‘Nedimof’ değil, yüz biçimi ve sakal şekli yüzünden ‘kedi’ de denmektedir ve Paşa’nın iktidarı halk arasında rüşvet, komisyon ve yolsuzluk demek olmuştur. Bütün bu hadiseler Abdülaziz’in de canına tak etmiş olacak ki 31 Temmuz günü Nedim Paşa’yı azleder ve yerine Midhat Paşa’yı getirir.”

“Kedi” şiirinin ortaya koyduğu gerçeğe bakar mısınız? Ve bu gerçekten hareketle gereğini yapan padişaha… Doğrusu da budur. 150 yıl önce bu yapılmıştır.

21 Mart Dünya Şiir Günü, Nevruz’la birlikte geldi. Oğuz Tümbaş: “Şiir yolcusu kalmasın” çağrısı yapıyor. Güven Turan Bir Albümde Dört Mevsim (Yapı Kredi, 2022) adlı kitabındaki “İlkyaz Resimleri” şiirinde sanki bugünlerin Türkiye’sini anlatıyor:

“Nazlı ilkyaz

gelse mi gelmese mi

 *

Kar yağıyor

Gündönümünde

 *

Bademler

erikler çiçekte

 *

Kendi kendisini

şaşırtıyor doğa”

İyi ki şairlerimiz ve şiir var. Nice şiir günlerine, hep birlikte… Oğuz Tümbaş’ın dediği gibi de “Şiir yolcusu kalmasın”! Şiire, şiirgillere…