Her yaz aklımdan Shakespeare’in Bir Yaz Gecesi Rüyası oyununu izlemek geçer. Bir yerlerde oynansa da görsem diye düşünürüm... Ama hep düşüncede kalır. Gerçekleşmez. Belki sizlerin de böylesi düşleriniz olmuştur.  Şimdilerdeyse, orman yangınları, ardından gelen seller, ekonomik kriz herkesin tüm düşlerini engellemiştir.

Ağaç sevgisini, yurt sevgisini yeterince veremediğimizi, bu sevgisizlik ortamında da ormanlarımızı hiç koruyamadığımızı somut olarak görüyoruz, tanık oluyoruz. Oysa orman, vatan demektir.

Bu nedenle ağaç ve orman sevgisini daha derinlikli ele almak gerekir. Nâzım Hikmet’in diliyle söylersek ülkemizde, dünyada “Bir ağaç gibi tek ve hür/bir orman gibi yaşamak” için ormanlarımızı canımız gibi korumamız gerekir...

Bu konuda çocuklarımıza/gençlerimize ışık tutacak kitaplar yazmak, onları okumak/okutmak görevdir. Bu kitaplardan birini Güngör Dilmen 50 yıl önce yazdı: Mavi Orman . Kitabın yayın yolculuğu şöyle: Cem Yayınevi, Resimleyen: Levent Akaylı, 1976; Can Yayınları, Resimleyen: İsmail Gülgeç, 2003; Tahta At Yayınları, Resimleyen Erdoğan Oğultekin, 2017.

GÜNGÖR DİLMEN

Oyun yazarı ve yönetmeni, öğretim görevlisi Güngör Dilmen’i (1930-8 Temmuz 2012) ve çocuklar için yazdığı Mavi Orman’ı şair, yazar, çevirmen, eski kültür bakanlarımızdan Talat Sait Halman, Doğuş Üniversitesi’nin düzenlediği “Güngör Dilmen’in 50. Sanat Yılı Sempozyumu”nda şöyle anlatmıştı: “Yıllar yıllar önceydi. New York’taydım. Bir gece telefon çaldı. Gür ve sıcak bir ses tanımadığım bir ses, tane tane dedi ki: ‘Ben Güngör Dilmen.’” Hiç tanışmamıştık ama, genç yaşta kazandığı büyük başarıları biliyordum. Heyecanlandım. Sekiz cümle konuştu. Sonra dedi ki: “Yarın New York’a geliyorum. İki gün sizde kalabilir miyim?” Sevinerek “Elbette” dedim. Ertesi gün akşamüzeri geldi. Elinde küçücük masmavi, şipşirin bir çanta vardı. Kızım Defne, sanırım, 1.5 yaşındaydı. Güngör, çantasını kapının yanına koydu. Defne bayıldı bu mavi gözlü, mavi çantalı, güleryüzlü konuğa. O mavi gözlü amcanın ve mavi çantasının etrafında dört döndü; sıçradı, zıpladı, dans etti. Güngör güldükçe Defne kıkır kıkır gülüyor, dans ediyordu. Belki o günün, o anın, o amcanın ilhamıyla aktris oldu büyüyünce.

Sonraları, Güngör nefis bir çocuk kitabı yazdı. Dünya çocuk edebiyatında yeri olacak bir öyküdür o “Mavi Orman”.

Ve mavi, elbette, barışın evrensel simgesi olarak Güngör Dilmen’in ömrü boyunca savunduğu evrensel barışın rengi.

UNUTULMAYACAK

İşte yaz aylarında Bir Yaz Gecesi Rüyası oyununu görmeseniz de Güngör Dilmen’in Mavi Orman’ını okumak bize çok şey katacaktır. Masalda dünyanın en güzel, en mutlu ülkesini aramaya çıkan kahramanımız Yürük Tavşan ile yapacağınız maceralı yolculuk, bize ormanda yaşayan tüm hayvanları özellikleriyle tanıtır. Ama o bir türlü Mavi Orman’a ulaşamaz. Sonunda en güzel yurdun, insanın özyurdu olduğunu anlar. Bu nedenle de Mavi Orman ile mavi vatan örtüşür.

7 Temmuz 2014’te aramızdan ayrılan Halman’ın 91. doğum günü, 8 Temmuz ise Güngör Dilmen’i yitirişimizin 10. yıldönümüdür. Dilmen’in tiyatro edebiyatımıza kazandırdığı Midas’ın Kulakları’ndan, Aşkımız Aksaray’ın En Büyük Yangını; Yıldız Kenter’in tüm dünya merkezlerini dolaşarak tek başına sergilediği olağanüstü yapıtı Ben Anadolu’ya kadar sahnelenen 30’a yakın yapıtı gibi, çocuklar için yazdığı modern masal Mavi Orman da hiç unutulmayacaktır.

Güngör Dilmen’i ve Talat Sait Halman’ı sevgiyle anıyorum. Ormanlarımıza sahip çıkmak vatanımıza, barışa sahip çıkmaktır. Sahip çıkalım ki her yaz mevsimi bizlere kâbus olmasın. Mavi vatanmız sonsuza kadar yaşasın.