Bodrum yıllardır gündem olur.
Ancak bu yılki kadar büyük çelişkilere hiç sahne olmadı.
Başta, Afganistan, Irak, Suriye, ülkelerinden kaçan sığınmacılar aylardır Bodrum’un içindeydi.
Koca bir yaz, binlerce yerli yabancı turist Bodrum’da, belli noktalarda toplanmış sığınmacıları görmezden gelerek tatil yaptı.
Karakolun bahçesinde, bir duvarın gerisinde yatan insanlara bakmaya bakmaya otomobillerini park etti insanlar buralara.
Sonunda, karakolun bahçesinde, demir çitlerle bir açık hapishane oluşturuldu, bu açık hapishanenin görüntüleri taştı Türkiye’ye Bodrum’dan.
Tüm bunlar olurken, gazetelerin magazin sayfalarında ise her gün değişik bikinileriyle Bodrum sahillerini dolduran ünlülerin fotoğrafları doluydu.
Kim kimle tatil yapmış, kim kimle pişti olmuş, kim kimi aldığı 10 metre daha büyük yatında ağırlamış, kim kimle hangi beach clupta eğlenmiş.
100 liralık lahmacun hesaplarına, bilmem kaç bin TL’lik beach club hesapları karıştı tabii ki.
Küçücük Bodrum Yarımadası’nda bütün yaz bunlar iç içe yaşanıyordu.
Taa ki, 2 Eylül’e kadar.
O sabah saat 6’da muhabir Nilüfer Demir, Aylan’ın minicik vücudunu Akyarlar sahilinde fark edip görüntülediği anda, Bodrum ahalisi uyuyordu.
Bodrum ahalisi, fotoğraflar çekildikten hemen sonra yüzleşti, tıpkı dünyanın gerisi gibi.
Önce Twitter’da, sonra televizyonda, ertesi gün de gazetelerde hep 2 yaşındaki Aylan’ın o fotoğrafı vardı.
Kaçmak mümkün değildi.
İnsanı rahatsız eden, bir o kadar da masum ve temiz bir fotoğraf.
Öyle ki, Aylan’ın o fotoğrafını, fotomontajla bir yatağa aktardığınızda, yatağında mışıl mışıl uyuyormuş hissi veriyordu.
Aylardır Bodrum’dan ve Türkiye’nin diğer sahillerinden ve Akdeniz’in diğer sahillerinden Avrupa’nın içlerine geçmek için koşturan, bu uğurda binlerce kayıp veren yüz binlerce mültecinin yapamadığını, minicik Aylan yaptı.
Dünyanın tüm ülkelerinin vicdanları kanadı.
Liderler, ne diyeceklerini şaşırdı, rol çalmak için, şöyle üzüldüm, böyle ağladım demeye başladılar.
Bunların hepsi lafügüzaf.
Aylan’ın, o güzelim Akyarlar plajında yatan ve gören herkesi insanlığından utandıran fotoğrafı çekildi bir kere.
Artık bahane bulmaya, ağlamaya, sızlamaya gerek yok.
Dünyanın bazı yerlerinde insanlar, şiddet içinde, aç, susuz ve çaresizler...
Dünyanın başka yerlerinde ise insanlar bolluk ve refah içindeler.
Tıpkı Bodrum’un iki yakası gibi...
Bolluk ve refah içindeki diğer dünyanın, aç biilaç dünyaya yardım etmekten başka çaresi yok.
Ya yardım edecekler ya da Aylan’ınki gibi daha çok fotoğrafa bakıp rahatsız olacaklar.
İkinci Dünya Savaşı’ndaki gibi bir işbirliği şart.
Nasıl ki o zaman dünyanın bir bölümü, Hitler belasını defetmek için el ele verdi, ölümü göze alıp Normandiya plajlarına çıkarma yaptı, şimdi de benzer adım atılmalı.
Belki şimdi, tankla, tüfekle, zırhlılarla, Normandiya’ya çıkarma yapmak gerekmez.
Ama, Suriye ve Irak’ta IŞİD, Afganistan’da El Kaide, Afrika’da diktatörler ve yoksulluk yenilmeden, dünyanın da, Bodrum’un da bir tarafına rahat yok.