Yazarlar Günün Köşe Yazıları Spor Konuk Yaşam Tüm Yazarlar
Cana kıymalar
Cemal A. adlı bir baba, Muş’un Varto ilçesinde, Atatürk Ortaokulu 8’inci sınıf öğrencisi kızı P.A. (14) ile Z.T. adlı aynı yaşta bir kızı, boş tuttuğu evinde ipte asılı buldu.
Son bir ay içinde de gazeteler beş gencin kendi canlarına kıydığını, üç gün önce de Aydın’da Güzelhisar Kredi ve Yurtlar Kurumu Kız Öğrenci Yurdu’nda 19 yaşındaki bir öğrencinin aramızdan bu yolla koptuğunu yazdı.
OKULA KAVUŞMA
Bir aşçı dükkânında altı yıl çıraklık yaptıktan sonra 14 yaşında üçüncü sınıftan başlatıldığım ilkokulu iki yıl sonra bitirince Diyarbakır’ın Ergani ilçesindeki Dicle Köy Enstitüsü’ne girerek kurtuluşa erdim.
Orada kış ortasında sokaklarda yatmak, çöp sepetlerinde yiyecek aramak, bitim, pirem geçer diye oyunlardan kovulmak yoktu.
Köy Enstitüsü bana, özgürlüğün yolunu açmıştı. Kısa sürede başarılı öğrencilerinden biri sayılmıştım. Öğretmenlerin ağzından çıkan her sözcükle bilgiyle donanıyordum. Shakespeare’in Romeo Juliet’ini, Hamlet’ini, kitap cenneti saydığım kitaplıktan alıp okumuştum. O tür klasik kitaplar her okuyuşta bana insan olma bilincinin yolunu açıyordu.
Demokrat Parti’nin iktidara gelir gelmez Köy Enstitülerini kapatmasını köy çocuklarının Aydınlanmasından korkmalarına bağlıyorum.
SAPLANTIYA UYMAMAK
Bir sınavın sonunda kimya öğretmenine aldığım notu sormuştum. Öğretmen nedense sesini yükselterek “Hangi başarıyla bana notunu soruyorsun!” deyince dünyam kararmış, kendimi sınıftan dışarıya atmıştım.
Birkaç adım atmamıştım ki yapılanı aklımın süzgecinden geçirince aynı öğretmenin sıkça kullandığı, “Düşünmeden karar vermeyiniz” sözünü anımsadım. O anda öğretmenle konuşmak üzere yoldan geri döndüm.
Nedenini soracaktım ki öğretmen söze girdi: “Yanıtım ağrına gitti değil mi? Oysa ben kâğıtta senden beklediğim her zamanki notu görmediğim için ağzımdan öyle çıkmıştı” diye açıklama yapma gereğini duymuştu.
Nasıl sevinmiştim nasıl...
Köy Enstitülerinde hoşgörü vardı, erdem vardı, özgürce düşünmek vardı. Demokrasinin işlediği, büyüğün büyüklüğünün, küçüğün küçüklüğünün ayrımında olduğu bir eğitim yuvasıydı enstitüler.
ACI ATEŞİ
O ruhla yetiştiğim için, gençlerin canlarına kıyışını, her yıl yüzlerce kadının öldürülmesini, kişilerin birbirlerini bıçaklamasını, annenin doğurduğu çocuğunu kendi eliyle toprağa gömmesini okuyunca içimi acı ateşleri sarıyor.
İki gün önceki gazeteler de öğretim görevlisi Doç. Dr. Yusuf Yılmaz’ın dört yaşındaki kızını, kayınvalidesini tabancayla öldürdüğünü, eşini yaraladığını öldürdükten sonra mermileri kendine yönelterek canına kıydığını yazdı.
Bunda demokrasinin yozlaştırılmasının, ekonominin sallantıda oluşunun, gelir dağılımındaki eşitsizliğin etkisi yok mu?
Yazarın Son Yazıları Tüm Yazıları
Günün Köşe Yazıları
Video Haberler
- Türkiye'deki sağlık sistemi ne durumda? Mersin Tabip Oda
- Çorlu tren faciası davasında 6 yıl sonra karar çıktı!
- Beslenme çantalarının içi boş kaldı...
- Böylesi görülmedi: Tavuk mu horoz mu?
- Özel yeni üye kampanyasını başlattı
- Bugün 23 Nisan! Arşiv görüntüleriyle Meclis'in açılışı..
- Erdal Sağlam'dan ekonomi analizi!
- Belediye başkanı 'sıkıntı olmayan belediyemiz yok' dedi
- Özdağ'dan hükümete Dünya Bankası tepkisi
- Meclis'te gerilim
En Çok Okunan Haberler
- Savunma sanayi firmalarının ürünleri, Din dersinde!
- Korhan Berzeg olayında yeni gelişme
- Akşener'den kurultayda 'veda' konuşması
- Polis meslektaşlarına ateş etti
- Kadınlara 'Cehennemde yanacaksınız' diye bağırdı
- Müsavat Dervişoğlu İYİ Parti Genel Başkanı oldu
- 'Türkiye ilk etkilenenlerden olacak...’
- İYİ Parti'de tarihi kurultay: Seçim üçüncü tura kaldı!
- Rakı fiyatlarına büyük zam
- Seçim ikinci tura kaldı