Ya tarih yazarsın ya tarih olursun!
Bu, tamamen “başarıya” endekslidir.
Beşiktaşlı futbolcular da bu noktadadır artık.
Beşiktaşlı için “Olağan Şüpheli” olan hakeme rağmen!
Bu, sadece 1 maçtı. Kaldı 4 maç!
Şampiyon olurlarsa;
‘Onlar ki
rüzgârın içinden gelen adamlardı
Ay ışığının içinde var oldular…’
Diye dizecektir kelimeleri şair…
Şayet olamazlarsa;
‘Rüzgârın içinden gelen adamlardı
Ay ışığının içinde kaybolup gittiler…’
diyecektir…
“Başarmakla”- “Başaramamak” arasındaki fark da budur! Çünkü, hayatta her şey bir defa yaşanır. Film gibi tekrarı yoktur bunun.
Keşke olsaydı da, “Oynatalım Uğurcuğum” diyebilseydik.
Sanki ev sahibiydi Beşiktaş! İlk maçtaki gibi haldır huldur saldırmıyordu Beşiktaş. Hazırlık paslarında hata yapmazsa maçı alacağı belliydi.
İlk gol de istekli futbolcuların yoktan var ettiği bir pozisyonla geldi. Delgado “voleybol” oynayınca hakem penaltı verdi. Rakibin başka türlü gol atacağı yoktu.
Tolga’nın o kurtarışının gol olmaması lazımdı.
İlk devre 1-1 bitti. Penaltı atışında top takibi yapmayan Beşiktaşlılar vardı. İkinci yarı öyle olmadı. Quaresma’nın pası ile şut şansı bulan Sosa’nın topunun takip eden Olcay 2. golü attı.
Beşiktaşlıların gol sevinci uzun sürmedi. Şampiyonluğa oynayan takım bu kadar basit gol yememeliydi. Oğuzhan’nın kaptırdığı top gol oldu. Quaresma ve Serdar çıktı, Cenk ve Gökhan Töre girdi. Beşiktaş öyle kontrollü oynuyordu ki, bu aşırı kontrol bir hatayı daha getirdi. 3-2 oldu. 84. dakikada Beşiktaş bir risk daha aldı. Delgado’yu çıkardı. Akhisar “kontrol
manyağı” bir oyun çıkartan Beşiktaş’a az daha 4. golü atıyordu. Ancak Cenk’in 90’da beraberliği
getiren golü Beşiktaş’a hayat verdi.
Bir takım bu kadar basit goller yiyorsa, durup düşünmeliydi bence!

O.C bu gece hüzünlü kaçar...
En kalbi muhabbetlerimle...
Ben Can; Orhan Can