Fifty ways to leave your lover..
‘Sevgilini terk etmenin 50 yolu’ diyor
Paul Simon
“Ah, mümkün mü bir güzel kadın, Geçsin de yanımdan, Ben seyretmeyeyim, İçimi çekerek..” diyor
Muzaffer Tayyip Uslu..
“Beni bu güzel havalar mahvetti’ diyor
Orhan Veli..
‘Nasibimsin Beşiktaş’ diyor
Orhan Can..
Aşksa aşk, sevdaysa sevda yani.. Önemli olan sevmek.. Sev de, ne seversen sev. Yeter ki sev! Seven adamdan zarar gelmezdi, öküz değilse tabii.. “Sıvışmayı” planlayan Paul Simon olsa bile..
Bu arada maç başladı..
Hakem güzel olunca maç seyri de “Aşk” gibi güzel oluyor elbette.. Sahadaki futbol, Abuobakar’ın golü ile süslenince taraftar da aşk yaşıyor. Her yol sevgiye çıkıyor ancak golden sonra da Beşiktaş’ın zaafı başlıyor. Sadece bu maça özel bir şey değil bu.
Adı, “Öne geçme krizi”! Akhisar maçının son 10 dakikası gibi! Devre arasında iyi bir fırça yemiş olmaları lazım Şenol Hoca’dan. Farklı bile önde olsalar “Oyun disiplininden” kopmamak lazım. Futbol da ciddi bir iştir aşk gibi. Bu yüzden futbolu da aşk gibi oynamak lazımdı. Maçı uzatan hakem görmek kolay, önemli olan maçı hem iyi yöneten hem de 1 dakika önce bitiren hakem görmek zordu. Onu da gördü herkes.
İkinci yarı, taraftarla birlikte takım da rehavete girdi. Şampiyon olmuş gibi şarkılar söylendi. Daha 30 dakika vardı. Konsantrasyon yok oldu. Quaresma da oyundan çıkmıştı. Sanki sezonun son maçı gibi bir hava eserken rakip golü buldu. Yapılan bir zaaf bütün oyun planları değiştirdi.
Adamlar arka arkaya pozisyona girdi. Atiba alelacele ısınmaya gitti. Ancak, tercih Cenk-Abuobakar değişikliği oldu.
Dedik ya futbol; aşk gibi, sevgi gibi ciddi bir iştir..Bırakmaya gelmez..
Taraftarın alacağı ders, erkenden rehavete girmemek olmalıydı. Tabii; maçın seyri, yazının akışını da değiştirdi.. Bir şiirle bitecekken Cenk’in golü ile bitti! Ancak Beşiktaşlının makus talihi değişmedi. Elbette, avantajlı skordayken bile ıstırap çekmek, ancak âşıklara yakışırdı..