“Kalpten kalbe bir yol vardır görülmez” diye betimliyordu bozkırın büyük ozanı aşkı, sevgiyi!
Portekiz’le Türkiye arasında da böyle bir “yol” vardı..
Kalede Tolga, sol açıkta da Caner vardı. “Gezgin kanatçı” Quaresma da vardı. Gökhan İnler, Oğuzhan, Atiba üçlüsü orta sahaya ve aynı zamanda da defansa verilen önemi gösteriyordu. Vurucu güç Aboubakar’dı. Rhodolfo yine yedekti!
Elbette bu, bir gösteri maçı değil, puan maçıydı.
Bu yüzden “Hatice” değil “netice” önemliydi!
Bakın, yıllar önce mahallede hoş bir kadın vardı.
Pek cilveli değildi ama güzel kokardı.
Bir çılgın kahkahası vardı ki..
Çok da güzel sayılmazdı aslında..
Ama o kokusu yok mu?
90’lık Halit amca bile dayanamazdı.
“O kadın geçmiş buradan” derdi!
Az maç anlatmamıştı hani!
İşte; bu maçta, o kadın gibiydi..
“Cilvesi” değil “kokusu” önemliydi..
O koku da 3 puandı…
3 olmazsa 1 de olurdu tabii..
Bu maç, böyle bir maçtı işte!
İyi başladığı maçta gol yedi Beşiktaş.
Marcelo kaçırdı, Tolga tutamadı, Tosic seyretti.
Beşiktaş taraftarı da bomba eleştiriyi patlattı.
“Biri kaleye kayyum atasın..”!!
Rhodolfo niye yedekti sahi!?
İlk yarı Oğuzhan sanki sahada yoktu. Q7 duran topları harcadı.
Caner sol bekte, Adriano onun önünde oynamalıydı.
3 puan olmadı, bari 1 puanın “kokusu” olmalıydı.
Yani, kadından vazgeçtik, kokusuna razıydık birader!
Ancak, Beşiktaş top oynuyor, Benfica kontratağa çıkıyordu.
Oğuzhan’ın yerine giren Talisca’ya çelme takıldı. Hakem Beşiktaş’ın penaltısını vermedi.
Adriano’nun yerine Cenk oyuna girdi.
İlk yarı defans düşünüyor, ikinci yarı risk alıyordu Beşiktaş.
Duran toplarda Quaresma gibi Caner de “Çarşaflıyordu”!
Her zaman topu ayağına sanki iple bağlayan Quaresma topu ayağından açtı. Cenk’in “daha neyi atacaksın” dedirttiği vuruş.. Son koz Olcay’ın kaleciye verdiği top.. Quaresma’nın 78’de “vurduğu” futbolcu sonrası, yaptığı “ölümcül” hata Tolga’dan döndü..
3 puan giderken, kadının kokusuna razıydık..
Talisca sayesinde o koku da enfes geldi doğrusu..
Ah keşke son 4 dakika gibi oynasaydı Beşiktaş…