Cenk ve Pektemek’le başladı Bilic!
Oğuzhan, lig bitti, futbol oynamayı hatırladı.
İyi pası Cenk’e golü attırdı!
Bilic, Pektemek’i çıkarttığında şaşırdım doğrusu.
Ayağa oynanan top 2. golü getirdi Beşiktaş’a.
Az bir taraftar, hüzünlü bir ortam.
Yağmur, kaçan şampiyonluğa ağlıyordu sanki!
Bilic ‘iyi’ bir adamdı!
Ancak iyi bir teknik adam değildi!
‘İyi adam’ olmak, iyi teknik direktör yapmıyordu insanı!
Ben Bilic’in ‘kişiliğini’ yazdığım yazı ile ‘Yılın Spor Yazarı’ oldum.
Doğru, insanlığı 10 numaraydı.
Lütfen söyleyin ama 1 maç hariç hangi maçı ‘oyuna müdahalesi’ ile aldı!
Ya da çevirdi Bilic!
65’te 70’te kimin çıkıp gireceğini, okyanustaki “İspermeçet balinaları” bile biliyordu! Çok kişiye de şans vermedi Bilic!
Kaç maçı yanlış oyun kurgusuyla kaybetti!?
Taktik belliydi.
Kanatlardan gel, içeri “nafile” ortalar kes!
“Baba” var ya orada, atar! Hah, atar!
“Zor” maçlarda atamadı işte!
Bu, sıradan takımlarda “sonuç” olabilirdi ancak “güçlü takımların” uzun stoperleri, senin golcülerini sahilde gezintiye çıkartıyordu!
Oysa, “ayağa oynanan” bir top, Liverpool’u perişan etmemiş miydi!?
İnanın, Demba Ba’nın yalnızlığı bundandı.
Geriye kaçıp kaçıp top beklemesi bundandı!
Misal “Buruj” maçı.
O maçın adı “nafile ortalar maçıydı”!
Elenmenin nedeni de buydu!
“Yarma” gibi defansın arasındaki forvete hava topu kes!
Ee sonunda da size, bir hava yolu bileti gelir…
Gidersiniz!
Unutmayın, iyi aşçı eldeki malzemeden ‘lezzetli’ yemek yapar!
Her şeye rağmen, taraftarın “I Love You Bilic” sloganı güzeldi!