“Aldatan, bir kez daha aldatır..” 
Sicilya atasözüdür bu! 
Aldatılan aldatılana bu günlerde ya.. 
Şenol Hoca da mı aldatsaydı sizi… 
“Kandırmadı”, doğruyu konuştu… 
Ve eksiklikleri olan Beşiktaş ligin yeni ekibi Alanya karşısındaydı. 
Hani, “Bir ülkenin coğrafyası o ülkenin kaderidir..” diyor ya Napolyon; galiba, Beşiktaş’ın da bir nevi kaderi buydu… 
“Şampiyonlar Ligi’nde ‘ezilmek’ istemiyorum” diyordu Hoca, kibarca… 
Diğer anlamı; orada “Ezilen” takımın Türkiye’de de işi zordu. 
Beşiktaş ilk yarı 2 gol buldu ama “eksiği” her haliyle belli oluyordu. 
Quaresma ilk yarı yine“Yalnız Kartalı” idi… 
Top istiyor alamıyordu. Oğuzhan’ın tercihleri yine Olcay’dan yanaydı. Bu “yalnızlığını” Şenol Güneş de gördü. Burnunun dibinde olup bitiyordu her şey çünkü.. Q7’ye sakin olmasını söyledi. 
Peki, eksiklikler tamamlanmasa ne olacaktı!? 
Ne olacak, evdeki ‘mercimekten’ yemek yapacaktı Hoca. 
Galiba bu da, Şenol Güneş’in kaderiydi! 
Quaresma bir ara Adriano ile aynı kanada geçince oyun hareketlendi. Ofsyat olan gol dahil. Ancak, Q7’inin mutluluğu uzun sürmedi. Adriano sakatlandı. Stoperde iyi oynayan Tosic sol beke geçti. 
Alanya pres yapmaya çalışıyordu ama Beşiktaş için zayıf takımdı. İlk yarı, sert oynamaların nedeni de buydu. 
Q7’nin korner atışıyla penaltı kazandı Beşiktaş. 
Maçın 3-0 ya da 4-0 olması bir ölçüt değildi. 
Mütevazı Alanyaspor’un gücü buydu! Alanya’nın penaltısı ise hakeme yazıldı! 
O çekilen “yuhlar” Alanyaspor’a değildi. Hakem Beye idi! 
Dönelim Şenol Güneş’e… 
Sokrates ölüme götürülürken karısı ağlıyormuş. 
Sokrates , “Niye ağlıyorsun ?” diye sormuş. 
Kadın “Haksız yere ölüme gidişine” demiş. 
Sokrates yanıtı; “Haklı yere götürseler daha mı iyi olurdu?” olmuş. 
Neyse ki Hoca’yı şimdilik bir yere götüren yok…                                                                                  En Kalbi Muhabbetlerimle...                                                                                                                  Ben CAN; Orhan Can...