Gülmek biraz da çocukluk gibidir...
Beşiktaş da yüzleri güldürmeye alıştırdı.
“Gülme” eyleminde kesinti istemiyordu taraftar...
Alıştırmışlardı insanları bir kere...
Bu yüzden turu orada geçmeliydi Beşiktaş!
Sezon başından beri formsuz olan Oğuzhan ilk 11’deydi!
Herkesin kafasında koca bir soruydu bu!
Ancak bu maç “Hatice” değil, “Netice” istiyordu...
Bilic ya “Pratisyen Doktor”kalacak ya da “Uzmanlığa” geçecekti!
Bu kulvarın işte böyle de bir akışı vardı...
Ancak hiçbir rakip çantada keklik değildi.
Balıkesir ve Sivas maçları bunun bir örneğiydi.
‘Koca okyanusları geç, sığ suda boğul’ olmamalıydı!
Sonra Liverpollular “Madem elenecektiniz, bizi niye elediniz” derlerdi!
“Malatyalı Opare”yi merak ederken çim yerine seyircileri suladılar!
Beşiktaş kontrollü oynuyordu ama oyuncularda bir “Tutukluk” vardı!
Bu da oyuncuların, oyunun havasına değil, stresine girdiklerini gösteriyordu!
Bir de Bilic’in “Acele etmeyin” taktiği vardı galiba..
Böyle olunca da ilk yarıda Beşiktaş “Tok satıcı” gibiydi..
Turu burada geçmeye gelmemiş havasındaydı!
Besbelli, Bilic beraberliğe oynuyordu.
Oğuzhan ilk yarı bir tane bile top atmadı Demba Ba’ya!
Tolgay aradan maradan iki tane top attı ama..
Dikkat edin Demba Ba ne kadar gerilere gelip top çıkarttı...
İkinci o çocuk yeniden döndü aramıza..
Adı Gökhan’dı..
3 kişinin arasından golü attı!
Beşiktaş’ın ilk tehlikeli atağı gol oldu!
Oğuzhan çocuk da saklandığı “kutudan” çıksaydı! Nerdeee ama!!
Maç 1-1 olunca Demba Ba’nın Olcay’a vermediği o pozisyona siz de yanmadınız mı!?
Liverpool maçındaki gibi oyun beklerken Sivas maçındaki gibi oyuyordu.
Serdar’ın gereksiz tekmesi penaltı oldu.
Adeta “Buruj” top oynuyor, Beşiktaşlılar seyrediyordu!
Sanırım Bilic’in “Oyalama taktiği” tutmadı.
Ne olurdu yani bu maçta da “Gülsek”! İstanbul’da ölüp ölüp dirileceğiz artık..
Yoksa bir maçlık bir şey miydi yani..