Sadece İmamoğlu kazanmadı, iktidarın ülke çapında çöküşünün başlangıcındayız. İlk saptama olarak bunu yapalım.
Niye düşmeye başladıklarını, niye ülkenin bir nolu kenti İstanbul’u kaybettiklerini yazacak değilim, bu onların sorunu. Ülkeyi çökerttiler. Kendileri bir Lale Devri yaşarken, yoksulları makarna, kömür sadakalarıyla idare edebileceklerini sandılar.
Fakat kaybetmelerinde bir nolu etken, giderek şehirleşen ve talepleri artan büyük bir kitle. Bir AKP’linin “üç çocuğuma Binali Bey’e oy verdirtemiyorum” sözü olayı açıklıyor. Gençlerin, kendilerine bir gelecek vaat edemeyen, gösteremeyen AKP’den giderek ve çoğalarak uzaklaştığı önceki seçim sonuçlarından görülüyordu. Ekrem Bey’in izlediğim Üsküdar mitinginde genç erkekler, kızlar, başı örtülüler, türbanlılar çok sayıda göze çarpıyordu.
Ekrem Bey, oy oranını çok artırdı. Nedeni sadece mağdur edilmesi değil, iktidarın seçim zorbalığı değil, seçmenin vicdanını harekete geçirmesi değil... Henüz yeterince tanımadıkları için oy vermeyen seçmenlerin yeni seçim sürecini çok iyi yöneten Ekrem Bey’e yönelmesidir de.
Bu açıdan Ekrem Bey eğer rahat bırakılırsa iktidar tarafından, dönemi sonunda oy oranını yüzde 60-70’lere çıkarması olasıdır. İstanbul, iktidarın soygunundan arınacaktır.

İstanbul seçimleri neler doğurur?
Önce iktidar açısından bakalım:
1) AKP’de Erdoğan’ın mutlak iktidarı zayıflamıştır. Bu yeni süreci partisinde nasıl yönetir bilmiyoruz. Ne partisi ilk yıllardaki partidir ne de kendisi ilk yıllardaki liderdir. Demokrat, kendisine muhalif, farklı düşünen kim varsa herkesi tasfiye etmiştir.
2) Fakat geride önemli bir partili, önde gelen, milletvekili kitlesi vardır farklı düşünen. Çok çok azı sesini yükseltmiştir. İktidarın ve liderin zayıfladığı koşullarda çeşitli gelecek-siyasi nedenlerden dolayı, bu kitlenin cesareti artar. Sesini yükseltir ve parti içinde yeni bir durum ortaya çıkar.
3) Ali Babacan yeni partisini vakit geçirmeden açıklayacaktır. Babacan ve yeni partinin arkasında Abdullah Gül ve arkadaşları vardır. Bu parti, RTE’nin kötü yönetiminden sonuçlar çıkaracak yeni bir anlayışla siyasete geri dönmeye hazırdır.
4) Bu partinin RTE başkanlığında AKP ile birleşmesi söz konusu olmaz. Ama bu ancak RTE’siz bir AKP ile gerçekleşebilir. RTE’nin partiyi bırakması ayrılması ise söz konusu olmaz.
5) AKP’de en az 30 kadar milletvekilinin bu partiye transferi gerçekleşirse, Meclis’te yeni bir durum ortaya çıkacaktır. Yeni ittifaklar söz konusu olur.

Sürdürülmez bir iktidar durumu var
6) İktidar, Türkiye’yi ekonomik bakımdan çökertmiş, ve dış politikada büyük yanlışlıklarla, özellikle Suriye konusunda ve AB ile ilişkilerde, ülkeyi büyük bir yalnızlığın içine sürüklemiştir. Bu durumun sonuçlarını yaşıyoruz ve daha ağırını yaşayabiliriz.
7) Burada ortaya çıkan durum: RTE ülkeyi yönetemez bir duruma gelir mi? Bu mümkündür.
8) RTE, asla erken seçime yanaşmayacaktır. Çünkü önünde 4 yıl daha vardır ve bu dönemi lehime çeviririm diye düşünecektir. Tıpkı İstanbul seçimlerinde olduğu gibi! Ama bu mümkün olmayabilir. Olması zordur.
9) Dolayısıyla önümüzdeki dönemde yeni iktidar olasılıkları ortaya çıkacaktır.
10) Şunu ekleyelim: Bahçeli de kaybetmiştir. İYİ Parti, Babacan’ın partisi, MHP, AKP, MHP.. Yeni duruma göre mevzilenecektir.

CHP, Kılıçdaroğlu ve Demirtaş
11) CHP’ye gelince.. Çok iyi bir seçim süreci yönetmiştir. Kılıçdaroğlu’nun politik hanesine olumlu puandır. Kemal Bey’in bu yeni süreçte liderliği tartışılmaz. CHP’nin puanı ne kadar artar bilemeyiz, ama ittifaklar Türkiye için de büyük önem taşıyacaktır ve çok titizlikle bu sürdürülmelidir. CHP ve müttefiklerini iktidara taşıyacak olan, dünkü yazımda da belirttiğim gibi, yerel iktidarlar olacak.. CHP ve ittifakları buradan büyüyecek.
12) Son bir not HDP için. Demirtaş’ın haksız tutukluğuna son verilmesi için herkes elinden geleni yapmalıdır. İktidarın İmralı’ya sarılması iyi oldu, böylece İmralı bitirildi ve HDP ve tüm HDP’liler bu konuda zerre sarsılmadılar.. HDP Türkiye’nin partisidir, bu konumunu güçlendirici politikalarla adım adım ilerlemesi, ülkenin demokratik geleceği için birinci derecede önemlidir.