Olaylar Ve Görüşler

Yaşamak, Ölmek Değil Direnmektir - Erdal ATICI

05 Kasım 2020 Perşembe

Tam 91 saat sonra... Tonlarca beton yığını altında ölüme direnen dört yaşındaki Ayda bebek kurtarıldı.

Kadıköy Belediyesi arama kurtarma ekibinden Nusret Aksoy yaşananları anlattı: “İlk çığlık sesini duydum. Arkadaş eğildi, ‘Kimse var mı’ diye sordu. ‘Ben Ayda, iyiyim’ dedi. ‘Tamam Ayda, geliyoruz’ dedik. Elini salladı, ‘İyiyim ben’ dedi.”

Sonra Ayda bebek, onlarca metre aşağıdan, buz gibi beton yığınlarının altından çıkarılarak güneşe, bulutlara, masmavi gökyüzüne ve karınca gibi çalışan yüreği temiz, insan olmanın erdemine ulaşmış arama kurtarma çalışanlarına, çevreye toplanmış insanlara “merhaba” dedi…

SABIR VE CESARETLE

Ayda bebek, yaşamak için 91 saat aç ve susuz kalarak direndi. Gecenin gündüzün bile belli olmadığı koyu karanlıktan korkmadan ölüme karşı direndi. Ağlayarak gücünü tüketmek yerine sabırla ve metanetle bekleyerek yaşamda kalmayı başardı…

Koca bir ülke, televizyon başında onun, su ve ekmekten önce anne” diye haykırışını gözyaşlarıyla izledik. O an onun annesi, babası olduk ve kendi çocuğumuzu yitirmiş ve bulmuş gibi yürekten sevindik.

Ne güzel şey, sürekli kin ve nefret söylemleri pompalanan bir ülkede, insan olarak kalabilmek... Sizin mahalle, bizim mahalle” diye ayrıştırılan bir toplumda, mahallesini sorgulamadan dayanışmak, yardımlaşmak, kol kola girmek, birlikte gülüp birlikte ağlayabilmek!

65 saat ölüme karşı direnerek kurtarılan Elif bebekle, 91 saat direnerek hayatta kalan Ayla bebeğin fotoğraflarını camlatıp asın duvarınıza ve unutmayın bir an bile yaşamanın direnmek olduğunu. Bu dünyada yaşama tutunmanın ne demek olduğunu...

BİR ULUSA UMUT OLDU

İşleriniz mi iyi gitmiyor, o fotoğrafa bakın... Moraliniz mi bozuk? Gelecekten kaygılı mısınız, o fotoğraflara bakın…

Ve en önemlisi, çocuklarınızı ve torunlarınızı ara ara o fotoğrafların başına toplayıp yaşama tutunmak üstüne en ateşli konuşmalar yapın. Ve üstüne direnmek üzerine en güzel hikâyelerinizi anlatın...

Elif ve Ayda, hepimizin umudu, birlik, olmanın, dayanışmanın ortak sevinci oldu…

Bunca dert içinde boğuşurken, binlerce insanımızı salgına kurban verirken ve ekonomik koşulların karanlığı altında inim inlerken birer ışık olup önümüze düştüler.

Elif, Ayda ve tüm çocuklar siz çok yaşayın, olur mu?

ERDAL ATICI
KÖY ENSTİTÜLERİ VE ÇAĞDAŞ EĞİTİM VAKFI



Yazarın Son Yazıları Tüm Yazıları


Günün Köşe Yazıları