Korkulan oldu, pazar günkü yerel seçimlerde İspanya’dan ayrılmayı savunan partiler zafer kazandı.
Geçen yılın “bağımsızlık referandumunun” Madrid tarafından “geçersiz sayılması” üzerine, önceki günkü yerel seçimleri “bağımsızlık plebisiti”ne dönüştüren yerel Katalan partileri, Madrid’den “kopuş” üzerinde bölündüler.
Yerel hükümet başkanı Artur Mas’ın merkez sağ partisi ile sol kanattaki Cumhuriyetçi Esquerra, ortak biçimde oluşturdukları “Evet için Birlikte/Junts pel Si” ittifakında “18 ay içinde bölgenin bağımsızlığını ilan etmeyi” savunurken; sağcı iktidar partisi “PP-Halkçı Parti” ile muhafazakârların yeni partisi “Ciudadanos/ Yurttaşlar” ve merkez solda sosyalistler “İspanya’da kalmanın” bayrağını taşıdılar.

Podemos varlık gösteremedi
“SYRİZA” nın ruh ikizi Podemos arada kaldı ve “Katalanların karar hakkını” savunan bir platformda yer almayı seçti.
İşlevi yalnız yerel parlamento ve hükümeti belirlemek olan seçimin biricik konusu sonuçta bu, “bağımsızlığa evet/hayır” oldu.
Madrid tarafından reddedilen geçen yılın “alternatif referandumunda” olduğu gibi, bu seçimde de zafer “bağımsızlıkçılar”ın oldu.
Sandığa damga vuran Mas’ın “Evet için Birlikte” ittifakı, 135 kişilik mecliste 65 sandalyaya sahip çıktı.
İttifakta yer almamakla birlikte, “bağımsızlık destekçisi” küçük bir sol partinin ilave 10 sandalya kazanmasıyla bağımsızlık yandaşları toplam “75 sandalyayla”, mecliste mutlak çoğunluğu denkledi.
“Merkeziyetçiliğin” baş simgesi Başbakan Mariano Rajoy’un partisi -PPağır hezimet uğrayarak sade 11 temsilci çıkardı.
“Toprak bütünlüğünü” savunan sosyalistlere destek de, “17 parlamenter” ötesine geçmedi.
Ülkede estirdiği rüzgârla konuşulan ve Katalan seçimlerine ufak partilerden oluşan bir koalisyonla giren “Podemos” da beri yandan hayal kırıklığı yaşadı ve umduğunu bulamadı.
Kısaca; hiçbir güç, Barselona’yı ayrılıkçıların “tek yıldızlı cumhuriyetçi bayraklarıyla” donatan “Evet için Birlikte” ittifakının boyuna yetişemedi…
Bu zaferin ne anlama geldiği üzerinde Madrid ve Barselona bölünmüş durumda.
Barselona medyası sonuçları net “zafer” şeklinde sunarken, Madrid’de siyasi çevreler ve basın; ayrılıkçıların “sandalya sayısı” itibarıyla mutlak çoğunluğu temin ettiklerini ancak toplam “oy oranı” olarak, yüzde 48’le “mutlak çoğunluğun altında kaldıklarını” söylüyor…
Madrid’in bir numaralı yayın organı El Pais’in manşeti örneğin şöyle: “Bağımsızlıkçılar seçimleri kazandı ama plebisiti kaybettiler.”

Tarihi seçim
“Sandalye sayıları” ve “oy yüzdeleri” üzerinden yapılan bu kılı kırk yaran, nüanslı değerlendirmelerin ötesinde; Katalan seçimlerinin “tarihi” olduğu kesin.
Ortada çok soru var: Mas, seçimde taahüt ettiği üzere 18 ay içinde hakikaten Katalonya’nın bağımsızlığını ilan etmeye kalkar mı?
Madrid’in tepkisi ne olur? Madrid, Katalanlarla sert bilek güreşini sürdürür mü; “ayrılıkçılığı” frenlemek için yeni tavizler mi verir?
Mesela, “federasyon” kartını mı çıkarır?
Bu soruların cevaplarını yaşayarak göreceğiz.
Ama bilinen tek şey, İspanya’nın artık aynı olmayacağı…
Ülkede bundan böyle “bölünme” baskıları artacak.
Katalanların Madrid’le açtığı bahse örneğin hemen Basklar da katıldı.
Dakika bir, gol bir… Bask yerel hükümet başkanı Inigo Urkullu da Madrid’e derhal “Sizin biricik sorununuz Katalanlar değil, bizimle de sorununuz var!” dedi.
Aralıktaki “genel seçimler”, bu çok yıpratıcı “bölünme travması” ve “ayrılıkçılık şantajı” altında yapılacak.
Fatura, işlerin bu noktaya tırmanmasına müsaade ettiği için, çok büyük olasılıkla Rajoy hükümetine çıkarılacak.