“İtalya’da yargıçlar özerk ve bağımsızdır. Yargı Türk Cumhurbaşkanı’nın değil (yargı bağımsızlığını tanıyan) anayasamızın doğrultusunda hareket eder. Buna biz ‘hukuk devleti’ diyoruz ve böyle bir sistemde yaşamaktan gurur duyuyoruz.” Başbakan Renzi’nin İtalya’da çok tepki
alan Erdoğan söyleşisine yanıtı bu oldu.
Yargıçlardan basına dek İtalya’da geniş koroyla eleştirilen ve sert sözlerle kınanan Erdoğan’ın RAI TV’ye verdiği söyleşisine sosyal demokrat Renzi özetle “Bir hukuk devleti nosyonunuz olsa kurduğunuz cümleleri kurmazdınız!” demeye getirdi.
Erdoğan kısaca, “İtalyan yönetimi nerede?” diyerek Roma’yı hedef almıştı:
“Niye Türkiye Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanı’na diktatör diyenleri sahipleniyor? Niye bunlara müdahale etmiyor? Bu mu hukuk devleti? Benim oğlum parlak bir adam ama (Çizme’de) kara para aklamakla suçlanıyor. Şu anda İtalya’ya girse oğlumu belki tutuklayacaklar. ‘Nedir?’ dendiğinde söyleyebildikleri hiçbir şey yok. Bu, Türkiye-İtalya arasındaki ilişkileri bile sıkıntıya sokar. Benim oğlumla uğraşmayı bıraksın da İtalya kendi mafyasıyla uğraşsın!”

Yargıçlar da içerledi
Sade Renzi değil, yargıçlar da bu söyleşiye çok alındı. Ve Çizme’nin mafya ile mücadele tarihinde yaşamlarını yitiren meslektaşlarına vurgu yaptılar. Yüksek hâkimler kurulu temsilcileri Erdoğan’ın sözlerini “asla kabul edilemez bir saldırı” olarak nitelendirdi.
Bomba etkisi yapan söyleşiyi ekrana getiren ülkenin ünlü ankır’ı Enrico Mentana, RTE’nin sözlerini “tahammül edilemez” buldu.
Haberlere mesafeli yaklaşımı ile tanınan gazeteci ilk defa “cool” tarzını bırakıp, “İnsan hakları ihlalleri nedeniyle bizatihi hesap vermesi gereken birinin bize demokrasi dersi vermesi düşünülemez” dedi.
Ertesi gün manşetlerde konuya yer açmayan İtalyan gazetesi yok gibiydi. Yargıçların mücadelesi sonunda “yolsuzluk suçları” nedeniyle parlamentodan atılan ve Milano’da düşkünler evinde sosyal hizmet cezası alan Berlusconi’nin gazetesi Il Giornale çok ironik bir başlıkla Erdoğan’ın fotoğrafı yanında “Oğlumu soruşturmaya nasıl cüret edersiniz?” manşetini çıkmıştı.
Sağda Libero göbekten “Erdoğan (Hitler) bize demokrasi dersi vermek istiyor” yorumunu yerleştirmiş; merkez medyadan Corriere della Sera “Erdoğan Roma ve AB’ye karşı: ‘Oğlumu yargılamayın!’ ” başlığını kullanmış; Vatikancı Avvenire “Erdoğan herkese karşı” manşetini yeğ tutmuş, solda Manifesto ise Erdoğan resmi üzerinde yalnızca “Boss/Il Padrino” sözcüğünü koymuştu.
Erdoğan’ın çıkışının İtalya’da bu kerte yankı yaratmasının nedeni Obama, Merkel dahil tüm Batılı liderleri bir bir hedef alması olurken; İtalya’nın can alıcı mücadelelerini konu alması da hassasiyeti katlıyor.

Hukuk devleti kavgası
Mafyayla mücadelede yaşamlarını yitiren ünlü yargıçlar Giovanni Falcone ve Paolo Borsellino gibi hukuk adamları bu ülkede kahraman sayılıyor..
“Sultan” lakabıyla anılan Berlusconi’nin yakasından hiç düşmeyen temiz eller yargıçlarının yıllar alan dişli hukuk mücadelesi de Çizme de belleklerde...
2013’te Berlusconi’yi saf dışı bırakan kritik dönemeci tanınmış Repubblica yazarı Ezio Mauro örneğin “Kural Dışılığın Sonu” başlıklı yazısında “Yasa önünde eşitlik ilkesi uygulandı” diye anlatmış ve bundan sadece üç yıl önce İtalya’nın bu en güçlü adamının hukuk sınavı için şu değerlendirmelerde bulunmuştu:
“(Sultanlığın en tehlikeli yanı) liderin sürekli sahip çıktığı ve baskıya dönüşen ayrıcalıklı konumuydu. Bu ayrıcalık, kutsal mitomanlık çizgisine varan bir ‘Tanrı’nın talihli kulu’ olmak algısına dayanıyordu. Bu algı üzerine bir sağ siyaset inşa edilmiş, kuralları hiçe sayan bir egemenlik tavrı yaratılmıştı. Tanık olduğumuz demokrasinin bahsi, tek adama kalıcı bir ayrıcalık tanınıp tanımaması konusuydu. İtalya son kertede bu güç istismarının üstesinden geldi!”
Böyle bir ülkede haliyle Erdoğan’dan kimse şimdi “demokrasi”, “hukuk devleti” ve de “mafyayla mücadele” dersi almak istemiyor.