Emekli bir imam...
Ama emekli oldum diye boş durmuyor.
Etrafına bir sürü fanatik toplamış.
Onları baştan ayağa silahlandırmış.
Kiminin tankı var, kiminin diploması.
Kült bir örgüt oluşturmuşlar.
İmam’ı da mehdi olarak kabul ediyorlar.
Kendi isimlerini değil kod isimler kullanıyorlar.
Birbirleriyle şifreli yollarla haberleşiyorlar.
İmamın talimatlarını eksiksiz yerine getirmekle yükümlü olduklarına inanıyorlar.
Örgütün temel stratejisi, takıyye; bu, olduğundan farklı görünmek demek.
Örgütteki herkes ama herkes olduğundan farklı görünüyor.
İnançlı inançsız gibi, inançsız sofu gibi, katil maktul gibi, maktul katil gibi, hükümdar mağdur gibi, mağdur hükümdar gibi...

***

Cumhurbaşkanlığı tarafından hazırlanan 15 Temmuz darbe girişimiyle ilgili kitapçıkta anlatılıyor bunlar.
Hâlâ anlamayanlara aynı kitapçıkta bir de Amerikan polisiye dizisinden örnek veriliyor.
Hani, deniyor, Amerika’da The Following diye bir dizi var ya...
Hani o dizide, bir edebiyat profesörü kendi hastalıklı yapısı için insanları bir suç makinesine dönüştürüyor ya...
Bir seri katil diğer seri katillerle iletişim kurarak, her emrini dinleyen bir inananlar kültü oluşturuyor ya...
İşte bu imam da aynı o profesör; bu örgüt de aynı o kült... deniyor.

***

Biz filmlerde dizilerde gördüklerine inanan bir milletiz.
Erol Taş’ı gerçekten kötü adam sanıp yollarda yüzüne tüküren de biziz;
Bihter ölünce milli yas ilan eden de...
O yüzden, anlamayan da anlasın diye bu karmakarışık günleri ve politik tepinmeleri dizilerle örneklemek iyi ama tehlikeli bir fikir.
Çünkü senaryo dediğin her aşamasında beklenmedik şeylerle doludur.
Bir diziyi başarılı yapan da seyirciyi şaşkına çeviren sürprizli sonudur.
Eğer bundan sonra olacaklar da tıpkı bugüne kadar olanlar gibi Hollywood senaryolarına layık bir kurguda, entrikalarla ve sağ gösterip sol vurmalarla dolu olacaksa...
Bugüne kadar gerçekleşenleri ve şu anda gerçekleşmekte olanları dikkatli okumakta ve her şeyin bir senaryo gibi olabileceğini aklımızın bir köşesinde hep tutmakta yarar var.
Bir bakmışsınız bugün birbirine düşman görünenler aslında hiçbir zaman gerçekten düşman olmamışlar.
İdam geri gelecek diye tutturanlar, siyasi suçlular bu ülkeye geri iade edilmesin diye Batı’ya açılan kapıları telaşla kapatmışlar.
Herkesi etkisi altına alanın hâlâ etkisi altında olanlar, belki de şu anda hâlâ iktidardalar.
O yüzden tüm muhalifleri sorgusuz sualsiz aynı torbaya doldurup olmadık senaryolarla hapislere tıkmaktalar.
Ve ülkeyi felakete sürükleyen rezil bir korku masalını masa başında özene bezene yazmaktalar.
Gökten ha bire üç elma düşmekte.
Biri iktidara, biri muhalefete, biri de seçmene.
Ama senaryo o kadar etkileyici ki kimsenin artık işi kalmadı aleni gerçeklerle.