Dünya elbirliği ile felakete doğru sürükleniyor. Uzun yıllardır gündemde olan iklim değişikliği soyut bir tehdit, uzak bir gelecek değil artık. 

Dünyanın her yerinde aşırı sıcaklar, orman yangınları, seller yaşanıyor. 

Birçok insan canını, malını kaybediyor, geçim kaynakları yok oluyor. Küresel ısınmada sınır olarak açıklanan 1.5 derece geçilmek üzere. Artık yüksek riskli günler kapıda. 

Uluslararası İklim Paneli’ne göre eğer böyle devam edilirse bu yüzyıl içinde 3 derece ısınmaya ulaşılabilecek. Bu durum ise geri dönülemez bir süreci başlatacak. 

Ancak dünya ülkelerinin özellikle iklim değişikliğinin asıl sorumluları olan yüksek sera gazı salan gelişmiş ülkelerin bu gerçeğe gözünü kapadığını ümitsizlik ve çaresizlikle izliyoruz. 

Germanwatch tarafından her yıl hazırlanan İklim Değişikliği Performans Endeksi, küresel sera gazı emisyonlarının yüzde 90’ından fazlasını oluşturan 63 ülke ve AB’nin iklim performansını, sera gazı emisyonları, yenilenebilir enerji, enerji kullanımı ve iklim politikası kategorilerinde değerlendiriyor. 

Bu endekse göre Danimarka en iyi İran ise en kötü performansa sahip. Çin, tüm elekrikli araç, temiz enerji ataklarına karşın hâlâ kömüre bağımlı. Endekste 55. sırada. ABD ise sorumluluğunun büyüklüğüne karşın 57. sırada. 

AVUSTRALYA İLE YARIŞ

Birleşmiş Milletler İklim Zirvesi (COP) iklim değişikliğine karşı mücadelenin uluslararası anlamda tartışıldığı, konuya dikkat çekildiği bir zirve. 29’uncusu kasım ayı sonunda bir petrol ülkesi Azerbaycan’da yapıldı. Bakû’da özellikle mağdur ülkelerin stantları hareketliydi. 

Zirveden çıkan sonuç ise umut kırıcıydı. İklim değişikliğinin en sorumlu ülkeleri değişim için gereken 1.3 trilyon dolar için yine ayak sürüdüler. Sonunda 2035 yılına kadar yılda 300 milyar dolar tutarında iklim finansmanı kabul edildi. 

Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Antonio Guterres’in sözleriyle finans eksiği “alınan canlar, kaybolan ürünler ve engellenen kalkınmalar” anlamına geliyordu. 

Bundan sonraki zirve COP30, 2025’te Brezilya’da yapılacak. 2026’daki zirve için ise iki ülke aday. Bunlardan biri Avustralya diğeri ise Türkiye. 

Avustralya iklim zirvesi için çok istekli. Bu iddiasını COP29’da yeni kömürlü termik santrallar inşa etmeyeceğini taahhüt eden ilk ülke olarak gösterdi. 

Türkiye ise OECD ülkeleri içerisinde yeni kömür santralı inşa eden ülkeler olarak yer alsa da iddialı ve çok istekli. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı İklim Değişikliği Başkanı Prof. Dr. Halil Hasar, Ekonomi gazetesi yazarı Didem Eryar Ünlü’ye Türkiye’nin COP31 Başkanlığı’nı almakta kararlı olduğunu söylüyor ve avantajları şöyle sıralıyor: 

“Türkiye’nin gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olan ülkeler arasında bir köprü kurma yeteneği, uzlaştırıcı yönü, fosil yakıt üreticisi olmaması ve afetler konusundaki deneyimi var.” 

Hasarlı’ya göre “Avustralya, Mayıs 2025’te seçime gidiyor ve COP, önemli bir seçim kozu olarak gündemde”, o yüzden vazgeçmiyor. Ekonomik kriz içinde kıvranan, madenler ve kömür için milyonlarca ağaç kesen Türkiye neden kararlı? 

Sanırım bizim seçim de 2027’de!