Sevgili okurlarım bugünlerde birkaç kişiyle bahse girdim, yemeğine. Benim savım AKP iktidarının temmuz ayında asgari ücrete asla zam yapmayacağı, emeklilere ise refah payı verilmeyeceğiydi. AKP’li çalışma bakanı açıkladı, ne zam var ne de refah payı. Yani kısaca ey fakirler, “Ölen ölür kalan sağlar bizimdir”. Öte yandan eğitimde genç kuşakların daha da cahilleşmesi için yeni bir eğitim müfredatı geçirmeye ve nihayet anayasanın ilk dört maddesine müdahale etmenin yollarını bulmaya çalışılıyor. Hedeflerinde hep bir şeriat devleti var! Küçücük kızların başlarının bağlanması, açılışların Kuranıkerim’den parçalar okunarak yapılması, evrim yasasının okullarda okutulmaması dahi birçok çağdışı önlemle adım adım ilerliyorlar. 

O zaman bu gidişe “Dur” demek hepimizin ana görevi. Şimdi sizlere elinizdeki cep telefonuyla nasıl bir protesto, bir karşı atak geliştiririz biraz bundan söz edeceğim. Kısa filmler yapacağız. Bir dakikalık, üç dakikalık. Sakın ne işe yarayacak diye sormayın. Ben yapamam diye cep telefonunuz nimetlerinden yararlanamazlık yapamazsınız. Ben size rehberlik edeceğim. Epeydir bu konuda hocayım ya, oturup bazı öneriler geliştirdim. En önemlisi, filmi yapmaya hevesli olmak ve bir gerilla taktiğiyle çalışmak gerekiyor. Başlıyorum, önce Şili referandumunda diktatöre karşı “HAYIR!” çıkmasına önemli katkıları olan NO filmini izleyelim. Ne yapmışlar, yepyeni bir Şili’nin olabileceğini göstermişler. Nasıl yani? Öncelikle hedef seçtikleri kitleye, umut taşımışlar. Böyle bir örnek var elimizde, biz neden küçük kısa filmlerle bu işi yapmayalım. 

1- Şimdi şöyle bir senaryoyla yola çıkalım, bir okul bahçesi, bir köşede çocuklar beş taş oynuyorlar, bir köşede resim yapıyorlar, bir köşede balerin yürüyüşü yapmaya çalışıyorlar. Müthiş parlak renkler ve bir mutluluk duygusu, sonra içeri giriyoruz, bir kimya laboratuvarı deney yapan öğrenciler, bir başka sınıfta şiir okunuyor. Slogan: Çocuklarınızın mutlu bir yaşam sürmesi için: HAYIR! 

2- Sabah vakti, kasketli bir adam seyirciye doğru yürüyor, elinde bir sepet. Kameraya yaklaştığında duruyor ve elindeki sepetten önce tütün, ardından haşhaş çiçeği, ardından şeker pancarı çıkarıyor ve seyirciye konuşuyor: Tütününü unuttun mu? Haşhaşını unuttun mu? Şeker pancarını unuttun mu? Bunların yeniden bizim olması için: HAYIR! 

3- Bir grup insan ellerinde pankartlar ve güçlükle taşıdıkları torbalarda para (tabii film gereği sahte) yürüyorlar. Pankartlardaki yazılar önemli. Yakından çekiyoruz. Pankart yazıları: Bir milletvekili maaşı asgari ücretin 22 katı olamaz!: HAYIR! Bir genel müdür devletten dört maaş alamaz: HAYIR! Diyanet’in milletin parasıyla sefa sürmesi kabul edilemez: HAYIR! 

4- Soma madeninde eşleri, çocukları ölen kadınların yakın plan çekimi. Slogan: Soma’da ölen madencilerin kanı yerde kaldı. Öyleyse: HAYIR! 

5- Görüntüler birbiri ardına akmaya başlıyor. Bu görüntülerde yerle bir edilmiş, Nusaybin, Cizre ve Şırnak kentleri görülüyor. Ardından bu kentlerin girişlerindeki neresi olduğunu belirten levhalar birbiri ardından akıyor. Bir el levhaların üstüne X işareti koyuyor. Ve slogan: Kentlerimizle yeniden kucaklaşmak için: HAYIR! 

6- Bir adam bir kadını şiddetle yere vuruyor, adamın yüzünü görmüyoruz, çekim arkadan, kadının da yüzünü saçları örtüyor. Adam yere vurduğu kadını yeniden omuzlarından tutup kaldırıyor ve silkelemeye başlıyor. Tam o sırada HAYIR yazısı adamın önüne geçiyor! 

7- Bir adam binanın tepesine çıkmış, kendini attı atacak. Aşağıda insanlar “At, at” diye bağırıyor. Ve slogan: Yeniden insan olduğumuzu hatırlamak için: HAYIR! 

8- Ada. Bisikletli genç kızlar. Kızların bazılarında şort, bazılarının başı bağlı ama rüzgâra karşı hep birlikte şen şakrak uçur gidiyorlar. Özgürlük için: HAYIR! 

9- Bir plazanın yukarıdan görünümü. Çalışanlar kafeslere konmuş farelere benziyorlar. Hepsi aynı hareketleri yapıyor. Esir gibiler. Ve bir süre sonra hepsi birden önlerindeki camları kırmaya başlayıp haykırıyorlar: “Ben robot değilim, ben insanım!” Öyleyse: HAYIR! 

Kısa filmler yapan genç arkadaşlarım, benim şimdilik aklıma gelenler bunlar, sizin kim bilir daha ne parlak önerileriniz olacaktır. Üşenmeyin, hemen grubunuzu kurup işe koyulun. Bakın yanınızda pek çok gönüllü bulacaksınız. Senaryo, film atölyeleri sizin de boş durmamamız gerek. Çünkü sloganımız şu: FİLM YAPMAYI SEVDİĞİM İÇİN HAYIR! 

Şimdi diyeceksiniz ki bunları nerelerde göstereceğiz. İşte kısa filmin faydaları, grev yapan fabrikaların önlerinde, işçi toplantılarında, parti toplantılarında, herhangi bir kahvede bunları gösterebilirsiniz. Bu arada çok şanslısınız, internet sizin!