Turistik bir belde olan Alanya’nın, on yıldır yapageldiği ve kimselerin bilmediği bir Noel Pazarı vardır. Hem de ne Pazar…

Yemesi içmesi, çalgısı çengisi, satılan ürünleri ve dahası, insan profili ile…

Gizli saklı bir Pazar dedik ya, belki de şehrin geleneksel muhafazakar yapısına ters düştüğü için çok seslendirilmek istenmemektedir. Ama el mahkum; şehirde 30 bin yerleşik yabancı vardır, onların da bir aktiviteyle gönlü alınmalıdır…

Anadoluluyla, yedi düvelin buluşma yeridir Noel pazarı. Şehrin yediden yetmişe tüm ahalisi, artık Noel Pazarı olmaktan çıkıp farklı bir panayır halini almış alanda, yılda bir kez de olsa toplaşır.

Hani “uygarlıkların barış içinde yaşadığı” çok bilinen kavramı var ya, aslında Noel Pazarı daha çok bir “tanışma” yeridir. Adını siz koyun; bütün din ve inanışların, inanmayışların(!); halkların birbirlerini topluca ilk gördüğü yerdir.

Böyle bir buluşma zinhar “kaynaşma” değildir. Şehrin çok hızlı değişen insan yapısı bir “diğerini” orada görür ve bir şekilde etkileşir. O denli kaotik bir yapısı vardır ki pazarın, Noel’in anlam ve önemine binaen (hani o korkulan!) en ufacık bir propaganda bile o hengamede muhatabına ulaşmaz.

On yıl öncesinin ilk pazarındaki Alman etkisi, çok kısa sürede İskandinav Pagandan yarı dönme(!) Kiliseciliğine, ilerleyen yıllarda da ahir zaman Rus kültürü yayılmacılığına dönüşmüştür.

Heyhat ki bu yıl çok daha farklı bir kültür olan Filistinliler diğerlerinden “Elhamdülillah” rol çalmış, Alanya’daki varlıklarını ve daha da ötesi Filistin davasını gösterme adına Noel pazarını kullanmışlardır. Noel Pazarı sahnesinde, Noel süslemelerinin altında yapılan Filistin halk oyunu ne yaman bir çelişkidir!

Pazar’da İç bayıcı cingıl bels’ler ana öğe olarak sürerken araya sanatçılar serpiştirilir. “Ne iyi ki içimizdeler” dediğimiz Rus Devletler Topluluğu’na ait her yaştan ve kaliteden sanatçılar sahnenin yıldızlarıdır.

İlle de Türk bir şarkıcı olsun diye davet edilen hanıma verilen onca para da, Pazar standlarından elde edilen gelirin verildiği dernekten kesilir, hem de peşin olarak!

Yeme içme dedik ya, o kısmı artık işin tadını kaçırmıştır. “Kızım bak bakalım, madem ucuz, burada yiyiverelim” sözleri alana geliş nedenini açığa çıkarır. Kaldı ki hiçbir şey de ucuz değildir!

Organizasyon açısından eleştirilebilecek onlarca noktası olan Noel pazarının ne denli önemli bir işlev gördüğü, insanların cep telefonları ile çektiği özçekimlerle daha iyi anlaşılır. “Ben oradaydım” diyeceği sınırlı aktivitesi olan şehir yaşayanı, yalnızca kayıt yapabilmek ve yayınlayabilmek için bile katılım sağlar.

Noel babanın kucağına oturarak günün mana ve önemine binaen fotograf çektirmek küçükler içinken, daha büyükler yapay kar topu ile eğlenmiş olmalıdır. Yağan karlara fon oluşturan Noel ağacı iyidir de, fotograf karesini geniş tutup öbür taraftaki hurmayı alırsan fenadır, işin inandırıcılığı zorlaşır.

Noel Pazarları iyidir. Ülke yangın yeri bile olsa saçını tarar insan, bir süreliğine. Herkes kendi tatminine ulaşır orada ve dua eder turizm beldesi olan bir Akdeniz şehrinde yaşadığına…