İngiltere’deki Hastings Filarmoni Orkestrası “Mustafa Kemal Atatürk” konulu bir beste yarışması düzenlemişti. Farklı ülkelerden 136 bestecinin katıldığı yarışmada altı finalist arasından Luciano Williamson’un “Kemal at Gallipoli” adlı çalışması kazandı.
Besteci Williamson, Kraliyet Welsh Koleji’nde Müzik ve Tiyatro okumuş, 2018’de mezun olmuş. Özellikle opera ve dramatik müziğe ilgi duyduğu gibi birçok yapıtın dünyada ilk seslendirişini yapmış bir şef. Keman sanatçımız Ayşen Ulucan ve onun eşi, Hasting Filarmoni Orkestrası’nın kurucusu Marcio Di Silva, Atatürk’ün 80. ölüm yıldönümü için böyle bir yarışma açmışlar, sanatçılara çağrıda bulunmuşlar.
Geçen hafta sonuçlanan yarışmayı kazanan Williamson’un keman konçertosunun icrasında, Hasting Oda Orkestrası’na Ayşen Ulucan solist oldu.

İş Sanat’ta Boston Senfoni Solistleri
Zaman zaman büyük orkestraların içindeki kimi üyeler bir araya gelip küçük topluluklar kurarlar. Bu küçük topluluklar da ana orkestranın adıyla anılır. Bazen bütün grupların birinci rahlede oturanları, örneğin konzertmeister, ikinci kemanların başı, birinci viyolonsel ve birinci kontrbas gibi yaylı sazlar ailesinin temel sanatçıları bir araya gelir. Bazen birinci keman, ikinci keman, viyola ve viyolonsel gibi kuartetler kurulur. Bazen de büyük orkestradan bir oda orkestrası yaratılır. Bu topluluklar büyük orkestranın disiplinini ve söylemini sürdürürler.
Geçen hafta İş Sanat’ın konuğu olan ve İstanbul’dan bir Avrupa turnesi başlatan Boston Oda Orkestrası da 1964’te büyük senfoninin üyelerinden oluşmuş bir topluluktu. İlk yarıdaki yapıtlar belli ki büyük topluluğun tahta nefeslilerini tanıtmak için seçilmişti: Samuel Barber ve Jean Francaix gibi yirminci yüzyıl başındaki bestecileri çaldılar. Sonra Brahms’ın en güzel oda müziği yapıtlarından Fa minör Piyanolu Beşli’de Amerikalı piyanist Garrich Ohlsson’u da dinledik. Claudio Arrau’un son öğrencilerinden birisi. Kentet’ten yükselen sesler küçük bir oda müziği değil, kocaman bir orkestra gibi görkemliydi.

Metropolitan Operalarından canlı yayın
Geçen hafta Akmerkez sinemasında, çok ender sahnelenen bir opera olan, Fransız besteci Poulenc’in Karmelit Rahibelerinin Diyaloğu adlı eserini New York Metropolitan operasından naklen izledik. Cinemapink’teki bu naklen yayınlar salondan izlense belki bu kadar etkili olamaz. Bu eserde sahnede rahibelerden başka hiçbir dekor yoktu. Onların devinimi bir koreografi yaratısıydı. 1957’de Leyla Gencer, ilk La Scala çıkışı olan Karmelit Rahibeleri operasında Rahibe Lidoine rolünü oynamış. Besteci Poulenc ile prova yapmış, temsili ünlü La Scala şefi Nino Sanzogno yönetmiş. Tam bir ay çalışılmış. Provalar sırasında rejisör Leyla’nın oyununa itiraz etmiş: Kavrayıcı, şefkatli bir başrahibe yerine, Orient’ten gelmiş bir sultan edasında oynamakla suçlamış onu. Leyla ise kendini kanıtlamak için tekrar besteciyi çağırmış ve onun piyanosu eşliğinde bu role uygun olduğunu ispat etmiş. Altı temsil oynayan eseri seyredenler arasında, zamanın Türk Büyükelçisi Cevad Açıkalın ve müzikolog Cevad Memduh Altar da varmış. Tam ölümünün 11. yılına rastlayan günlerde Leyla hanımı da anmış olduk.