Meydanları sevmiyorlar...

Çünkü insanlar oralarda toplanıp ileri geri konuşurlar...

*

Bu nedenle meydanları eninden boyundan daralttılar...

Ortalarına süs havuzları koydular...

Ki toplananlar içine düşsün...

*

Binalar yaptılar meydanlara, küçülsün...

Kimi meydanlar yıldızlı kurabiye şeklinde oldu...

Bazılarını çiçeklik ve otobüs duraklarıyla bölerek labirent şeklini verdiler...

Orada toplantı yapanlar birbirlerini göremedikleri için, yalnızlık duygusuna kapılıp eve gitsinler diye...

*

Meydanları sevmiyorlar...

Taksim Meydanı diyelim...

Bugün için ortasında çukur var ama yarın da Topçu Kışlası’nı yapacak meydana, altı otopark, ortası AVM, üstü rezidans...

Üstelik “tarihi eser” diyor buna...

Söyleyin:

Henüz yapılmamış tarihi eser duydunuz mu hiç?..

*

Maksat...

Emekçilerin elinden meydanı almak...

*

Şüpheleniyorlar meydanlardan...

Görünce aklına oraya toplanmış insanlar, kalabalıklar, yığınlar, pankartlar, bayraklar, haykırışlar, itirazlar, tepkiler geliyordur...

Sesler duyuyordur kulağında...

Sıkılmış yumruklar ve yürüyen ayaklar...

O zaman emrediyordur:

“Meydanı meydandan kaldırın...”

*

Meydanlar muhalefettir...

Siyasi muhalefetin meydanda olmadığı zamanlar daha da lazım meydan...

Nasıl ki medya meydandan kalkınca, sosyal medya meydana çıktı... Siyasi muhalefet meydanda gözükmeyince, meydan muhalefeti meydanlarda daha da elzem...

*

Meydan taleptir...

Orada bir ağızdan ister insanlar; demokrasiyi, hukuku, adaleti, insan haklarını, barışı, yarınını, geleceğini...

Sevmiyor tabii...

Elinden gelse meydanları da tutuklatacak...

Biliyor çünkü...

Gidişi meydanlardan olacak...