Bahar geldi...

Yandaki arsaya ağaç diktiler, dört katlı...

Tabelasını yazmışlar:

“Çam Apartmanı...”

*

Kavak Apartmanı...

Meşe Apartmanı...

Söğüt Apartmanı...

Sonra çiçekler:

Gül Apartmanı...

Lale Apartmanı...

Manolya Apartmanı...

*

Eskiden orası ağaçlıktı...

Yeşil alan olan yere, sit-mit dinlemeden ve tabii ki rüşvet vererek, sıra sıra, aynı tip, çirkin mi çirkin evler yaptılar, yapışık...

Sonra da isim koydular:

“Koru Sitesi...”

*

Betona, ağaçların, çiçeklerin adını koydukları gibi... Ağaca, çiçeğe de zaten beton niyetine bakıyorlar...

Bu yüzden park görünce akıllarına bina “dikmek” geliyor...

Kavaklığı kesip dikiyorlar:

“Palmiye Evleri...”

*

Ve bu çirkin şehirler bizim...

Kimliksiz...

Özensiz...

Kişiliksiz...

*

Şu adres:

“Gül Apartmanı, Selvi Sokak, Bahçelievler...”

Hangi şehir derseniz, fark etmez...

Altına herhangi bir şehrin adını yazın...

Gidip bulur...

Çünkü tüm şehirlerde bahçesi kalmamış bir “Bahçelievler”, ağaç olmayan bir “Selvi Sokak”, çiçekliksiz bir “Gül Apartmanı” vardır...

Cevap bile gelebilir:

“Gonca Apartmanı, Çınar Sokak, Çamlık Mahallesi...”

Gidin alın...

*

Betonarme ağaçlar içindeyiz...

Çimentodan çiçekler...

Bahar geldi ya...

Yeşil alana “Çam Apartmanı”nı diktiler...