Her sabahki zorunlu günlük gazeteler turumu attım. Atmaz  olaydım. Midem bulandı. Meğer ne kadar SYRİZA üstüne edecek lafı, kesecek hükmü, yapacak yorumu, gösterecek yol bilgisi olan varmış.
Serbest piyasa ekonomisine ve finans sermayesine selam duranlar SYRİZA’ya parmak sallıyor, referandumda “hayır” denmesinin ne büyük bir cezayı hak ettiğini altını çize çize vurguluyorlar. “Bir halt ettin, finans dünyasının kutsal kurallarını çiğnedin. Çek bakalım başına gelecekleri” demekteler.
Bir de soldan bakanlar, yani öyle baktığını iddia edenler var. Onların gözünde SYRİZA solcu filan değil. Onlar Yunanistan Komünist Partisi’nin çok bilmiş önderlerinden ödünç aldıkları bir niteleme ile SYRİZA’yı “emperyalizmin yedek gücü” olarak tanımlıyor; ha bire “sistemin içinde kalarak sistemin değiştirilemeyeceğini” yineliyorlar.
“Güneş doğudan doğar, batıdan batar” deseler bence daha yeni ve ilginç bir cümle kurmuş olacaklar. Söyledikleri ve yaptıkları SYRİZA’nın sistemi değiştirme, sosyalizm kuruculuğu yapmak gibi bir niyeti ve açıklaması olmadığını hınzırca göz ardı etmekten ibaret.
SYRİZA’ya daha anlayışla bakar gibi görünenlerin de kendilerini kaptırdıkları bir kara propaganda var. Avrupa finans sermayesinin buyruğundan milim çıkmayan Avrupa ana akım medyasının pompaladığı, satılık ama hünerli kalemler eliyle yaydığı bir kara propaganda: “Avrupa’nın gelişmiş, varsıl ülkelerinde insanlar erkenden kalkar işbaşı yaparlar. Yunanlılar ise onların işe gitmek için kalktıkları saatte tavernadan çıkıp uyumaya giderler” palavrasından söz ediyorum...
Birkaç gecelik turistik gözlemlerini Yunanistan üstüne genelleme yapmak için kullanmakta ahlaki bir sakınca görmeyenler Batı Avrupa kaynaklı bu kara propagandayı ballandıra ballandıra çoğaltıyorlar. Atina’nın meyhaneler ve eğlence semti Plaka’sında geçirilen bir geceden sonra bütün Yunanlıların her gece (hatta gündüz) vur patlasın çal oynasın dedikleri ve AB ülkelerinden gelen paralarla günleri gün ettikleri durmaksızın yazılıp çiziliyor. Pazar günkü halkoylamasından sonra bu “yazıp çizme” iyiden iyiye azdı ve kepazeleşti.
Kuzeyde Yunan Makedonyası’nın verimsiz topraklarında geçimini sağlamak için çabalayan, yine de sağlayamayan ve Almanya, Fransa, İsviçre gibi varsıl ülkelere işçi olarak gitmiş aileden birinin yollayacağı birkaç yüz Avro’ya bel bağlamış yoksul Yunanlı, sabahın köründe tavernadan çıkmıyor, çorak toprağını sürüp ekip biçmeye gidiyor.
Ege Denizi’ne serpiştirilmiş yüzlerce irili ufaklı adalarda yaşayanlar yazın turizmden kazanabildikleri üç eş Avro’ya katkı olsun diye kışın yakıcı soğuğunda, azgın denizden balık çekip ölü fiyatına da olsa taze ya da tuzlu balıkları kârın kaymağını yiyen madrabazlara satma çabasındalar.
Ciddiye alınacak hiçbir sanayi tesisi bulunmayan bir ülke başat dalı turizm olan hizmet sektörüyle ekonomisini döndürmeye çabalıyor. Hizmet sektörünün yaratabileceği kadar katma değer yaratılıyor ve bu o ülkenin yurttaşlarını geçindirmeye yetmiyor.
Hepsinin üstüne kimi merkez sağ, kimi sosyal demokrat kılıflara bürünüp seçmenin karşısına çıkmış, yıllar yılı iktidarı elinde tutmuş, çürümüş, kokuşmuş bir siyaset seçkinlerini ekleyin.

***

SYRİZA, Avrupa finans sermayesinin (bankaların ve kaynağının bilinmesi şart olmayan servetleri bir araya getiren mali fonların demiş oldum) belirlediği ve tanımladığı Avrupa Birliği’ne güçlü bir itirazdır. “Kapitalizm içinde kalınsa bile daha adil ve daha iyi bir Avrupa mümkün” diyenlerin sesidir.
İspanya’da, Portekiz’de, İtalya’da yankılanması yakındır.