Az daha Cumhuriyet yönetimine başvurup “AKP kongresini izleyecek ekibe beni de katın” diyecektim. Ankara’nın yolunu tutup hem epeydir özlediğim “kurultay havası” koklayacak, hem bizim Ankara komutanı Erdem Gül’den rakı masası alacağımı tahsil edecek, hem de “AKP’de ne değişti, ne değişmedi” sorusuna cevap vermeye çabalayacaktım. Ağrıyan belim buna izin vermedi. İyi ki vermemiş.
AKP kongresini izleyip haber üretip bizlere aktaran meslektaşların hali yürekler acısıydı. “AKP kongresinde birkaç ilke tanık olduk. Bir kere Tayyip Erdoğan’ın katılmadığı ilk kongreydi. Sonra Ahmet Davutoğlu’nun Başbakanlığı ve genel başkanlığında ilk olağan kongreydi...” yollu haberlerle (haberler?) günü kurtarmaya çabaladılar. Sanki parti içinde bir çekişme varmış da, Davutoğlu, Erdoğan’dan habersiz el yıkamaya, saç taramaya filan gitmiş de, Erdoğan hemen önlem almış da, sonuçta şöyle olmamış da böyle olmuş da gibi “haberimtraklar”larla AKP kongresini bizlere yansıttılar...
Yukarıdaki paragrafa bakıp meslektaşlarımı eleştirdiğim sonucu çıkmasın. “İyi ki gitmemişim” dediğim tam da bu işte. Haberciler ne yapacaktı yani? “AKP kongresi toplandı. Sade suya tirit bile olamayan bir kongreydi. Ciddiye alıp okurlara aktarabileceğimiz hemen hemen hiçbir şey olmadı, hiçbir şey söylenmedi” deyip sonra da dizüstü bilgisayarlarını, tabletlerini kapatıp bürolarına mı dönselerdi?
Eğer gözünüzden kaçtıysa hatırlayın AKP Genel Başkanı Davutoğlu kongrede iki defa konuştu. İkisi de uzun konuşmalardı. Hele birincisi uzun değil, çok uzun idi. Ancak AKP organı gazeteler bile konuşmayı tam metin yayımlamaya gerek duymadılar. Bizim Cumhuriyet ıkına sıkına bir özet çıkarıp savuşturdu.
Neden?
Çünkü Davutoğlu, iktidarlarının 13. yılında bile hâlâ sığındıkları o cıvık “mazlum ve mağdur edebiyatı” dışında hiçbir şey söylemedi?
Çuvallamış Suriye politikasından, vazgeçilmiş AB üyeliğine; NATO üyesi olarak kalınmasına rağmen ABD ile AKP iktidarı arasında esen buz gibi rüzgârlardan, İsrail’le “küs müyüz, barıştık mı” sorularının cevabına; borsacıların “tavan yaptı” deyiminin yetersiz kaldığı dolar sıçramasından, alarm çanlarını bencileyin ekonomi cahillerinin bile duyar olduğu ekonomideki iniş aşağı yuvarlanmaya kadar ülkenin yakıcı sorunları ne Davutoğlu’nun konuşmasında yer aldı, ne de iktidar partisinin en yüksek organı “AKP Büyük Kongresi”nin gündeminde...
Ve ille de Kürt sorunu...
Yani kan göllerine, yangın yerine dönmüş, linç çetelerinin kol gezdiği, kendi kentlerini kendi polis birliklerince kuşatmış bir ülke olmanın saçmalık sınırındaki durumu üstüne nasıl bir çözüm önerildiğine gelince...
Gelmeyelim daha iyi...