Biliyorum, başlık biraz zor anlaşılıyor ama, dünkü Tırmık’ın başlığı “Anlat bakalım TAK” olunca kafiyenin şehvetinden kurtulamadım.
(Bakın önyargım yok. Sizlere sizin sevdiğiniz ve hak etmediğiniz ad’la sesleniyorum).
Ey AK’lar,
Kendilerini “Özgürlük şahini” diye adlandıran ve gerçekten de “şahin”likte sınır tanımayan, “güvercinler”in sesini kısmayı marifet bellemiş örgütün Dolmabahçe Stadı’nda bombalar patlatıp 44 yurttaşımızın canını aldığı saldırının ardından sesiniz epey yüksek çıktı, çıkıyor.
İlkokul çocuklarının eline idam ipi tutuşturup fotoğraflar çektiren öğretmeninizden Kürt siyasal hareketinin parlamenter demokrasi zemininde mücadele eden yasal partisi HDP’yi “terör örgütü” ilan edip cadı avı başlatan medyanıza, nasılsa devlet adamı olduğunu ve yemin ettiği anayasada “hukuk devleti” ilkesinin yer aldığını umursamayıp devletin intikam alacağını ilan eden bakanınıza kadar büyük bir kesiminiz Dolmabahçe’deki kalleş saldırıyı da “Allah’ın lütfu” sayıyorsunuz...
Ne yaptığınız, neden böyle yaptığınız, ülkenin derin acısını neden siyasete meze kıldığınız üstüne bu yazıda bir şeyler söyleyecek değilim.
Gelin, yakıcı bir soruya sakin sakin, bağırıp çağırmadan, sövüp saymadan cevap arayalım.

***

Çok gerilere gitmeyelim. Şu ya da bu sebeple Kürt sorununu silahla değil müzakere ile, anlaşma ile, kestirmeden söyleyeyim “barışçıl yöntemlerle” çözme yönünde bir eğilim benimsediniz.
O kadar ki ünlü “Dolmabahçe mutabakatı” açıklandığında “Reis”iniz “Bu benim yıllardır hasretle beklediğim bir çağrıdır” dedi.
İyi dedi.
Güneydoğu’dan asker tabutları gelmez, Kürt evlerinde “taziye evleri” kurulmaz oldu.
Gel gör ki “Mutabakat”tan sadece iki ay sonra, 24 Nisan 2015’te sizin Reis yine konuştu:
- Ne Dolmabahçe mutabakatı? Nereden çıkmış böyle bir şey? Böyle bir mutabakat falan söz konusu değil. Bu iktidarın terör örgütüyle bir mutabakatı söz konusu değildir, olmamıştır...
Yani “barış masası” bir tekme ile devrildi.
Sonrasını biliyorsunuz. 7 Haziran seçimlerinde HDP 80 milletvekili çıkardı; sizin parti tek başına hükümet kuramaz hale geldi. Sizin Reis “Bu seçim sayılmaz. Bir seçim daha” diye kükredi. Bir seçim daha yapıldı, HDP yine 59 milletvekili çıkarmayı başardı.
O günden sonra PKK ile mücadele HDP ile mücadeleye dönüştü. 59 milletvekilli HDP’ye, Meclis’te “yok sayılan parti” olarak davranıldı.
Yetmedi ve bitmedi.
Seçilmiş belediye başkanları görevden alındı, yerlerine memurlar atandı. Kimileri tutuklandı. O da yetmedi, HDP’li milletvekillerinin pek çoğunun dokunulmazlıkları kaldırıldı. O da yetmedi 10 HDP milletvekili tutuklandı. Dün onlara 2 milletvekili daha eklendi. Üstelik tutuklananlardan ikisi o partinin eş genel başkanları...
Bütün bunların anlamı ne olabilir.
Ben en kestirme ve en sakin cümleyle cevaplayacağım:
Kürt siyasal hareketine parlamenter demokrasi zemininde siyasal mücadele yasaklandı.
Evet, fiilen ya-sak-lan-dı...
Peki, siz bir siyasal harekete siyasal mücadeleyi yasaklarsanız şiddete, teröre yeşil ışık yakmış olmaz mısınız?
Bugün olan bu değil mi?
Son soru:
“Rüzgâr eken fırtına biçer” diyen halk deyişini duymuşluğunuz vardır değil mi?