“Bilgi kirliliği” (ya da “kirletilmiş bilgi”) deyimi İngilizce “disinformation” (Fr. desinformation) kavramının mükemmel bir Türkçe karşılığı.

Bilgi bozulması, bilgi karışıklığı diye de çevrilebilirdi…

Bilgi kirliliği dediğimizde bunların hepsini bir arada düşünüp duyumsuyoruz.

Bu da Türkçemizin bir yeteneği…

Konumuz dil ve Türkçe olsaydı yazıyı mutluluk duyarak sürdürebilirdim.

Yaşamakta olduğumuz bilgi kirliliği ortamında böyle bir şansa ne yazık ki sahip değiliz…

***

AKP’nin hükümet oluşundan bu yana Recep Tayyip Erdoğan’la yatıp Recep Tayyip Erdoğan’la kalkıyoruz.

Bir süredir buna bir de Ergenekon eklendi.

Bu iki ad birbiriyle buluştu, birleşti, kaynaştı, içinden çıkılmaz bir yumak oluşturdu.

Öyleyse sağduyunun zorunlu kıldığı ilk soruyu soralım:

Bu kişinin ve başkanlığındaki siyasal partinin söz konusu soruşturma ve davayla ilişkileri demokrasiye olan sevgi ve bağlılıklarıyla açıklanabilir mi?

Eğer sağduyumuzu bütünüyle yitirmişsek, yanıtımız evet olacaktır.

Fakat eğer sağduyu bizi bütünüyle terk etmemiş, bir başka deyişle de yaşamakta olduğumuz bilgi kirliliği ortamında aklımız ve vicdanımız henüz tümüyle kirlenmemişse, başka nedenler de arayacağız demektir…

***

Bu nedenler neler olabilir?

Çok yazılıp konuşulmuş olsa da bazılarını yine de sıralayalım:

AKP’ye ne kadar muhalif ses varsa susturmak.

Medyayı bütünüyle AKP’nin (bu demektir ki Recep Tayyip Erdoğan’ın) buyruğu altına almak.

Orduda direnmekte olan bağımsızlıkçı, yurtseverci geleneği tümüyle yok edip AKP (Recep Tayyip Erdoğan) emrinde bir ılımlı İslam ordusu yaratmak.

Mümkünse CHP başta olmak üzere bütün muhalefet partilerini de darbeci olarak söz konusu davanın içine tıkıştırarak sindirip susturmak, yok etmek, bütünüyle ortadan kaldırmak ya da belki göstermelik olarak(demokrat görünmek için) varla yok arası yaşamalarına izin vermek…

Vb…

***

Çirkin “Taraf”ların yanı sıra aynı çirkinlikteki “tarafsız”lar, mide bulandırıcı bir “konformizm” ve kolaycılıkla “Peki ya bulunan silahlar, el bombaları” diyeceklerdir ve zaten demekteler…

Sağduyu onları şu sorularla yanıtlıyor:

Hangi ahmak, evinde, hem de polisin eliyle koymuşçasına bulacağı biçimde, bu silahların gömülü olduğu yerlerin sözüm ona krokilerini saklar?

Bu silahlar neden şimdi, şu sırada bulundu?

Bazıları neden, hemen az önce gömülmüşçesine gıcır gıcır?

Vb…

***

Sağduyunun bir başka temel sorusu şu olabilir:

Bu ülkenin yurtseverleri, ülkenin geleceği için kaygı duyan insanlar, bir çıkış yolu ararlarken, katillerle, devletin içinde ve dışındaki çetelerle işbirliği yapmayı düşünebilirler mi?

Bilgi kirliliği vicdanınızı ve aklınızı kirletmişse ya da zaten aklınız ve vicdanınız en baştan kirliyse, bu soruyu evet diye yanıtlayabilirsiniz.

Ama sağduyunuzu henüz yitirmediyseniz yapacağınız şey böyle bir soruyu elinizin tersiyle itmektir.

Sağduyunun beklediği de budur.

***

Kanada’dan konuşan psikopatı izlerken, jestlerinde ve mimiklerinde “Kuzuların Sessizliği”ndeki Anthony Hopkins’i görüyordum…

Fakat daha da vahim olanı, bir ülkenin yazgısını ilgilendiren böyle bir davayı zırvalarıyla yönlendiren bir manyağın, neredeyse bütün bir toplumca bir kuzu sessizliğiyle izlenmesi…

Bilgi kirliliği sonuçta bu akıl ve vicdan kirliliğini yarattı.

İstenen ve beklenen de herhalde buydu…

Böyle bir durumda sağduyunun göstereceği çıkış yolu ne olabilir?

Etrafa saçılmış ve saçılmakta olan pisliğin herhangi bir biçimde bir parçası olmayı kesinlikle reddetmek ve söz konusu kirlenmenin, bozulmanın, karışıklığın başlıca sorumlusu olan bugünkü siyasal iktidardan mutlaka ve mümkün olabilecek en kısa sürede kurtulmak.

ataolb@cumhuriyet.com.tr

Faks: (0212) 343 72 64