“Türkiye sadece Türklerin değildir.” İnternette gördüğüm bu cümle, üstelik adı Türkiye olan gazetenin, bir yazarının 5 Ocak 2019 tarihindeki köşe yazısında yer alıyor. 

Söz konusu kişi, “Suriyelileri istemiyoruz diyenler yargılanmalı” diye devam ediyor. 

Aklımdan bütün iyi niyetimle, bu satırların yazarı aradan geçen beş yıl sonrasında özellikle Suriyeliler vb. konusunda düşüncesini değiştirmiş olamaz mı sorusu geçecek gibi olsa da böyle bir şeyin olamayacağını görüyorum. 

Çünkü birbirini izleyen iki cümle arasındaki mantık, duygu, düşünce bağı çok açık. 

Türkiye sadece Türklerin değildir diyen kişi sayısı milyonları bulan denetimsiz göçten, işgalden neden rahatsız olsun? 

Türkiye sadece Türklerin olmayan orta malı gibi bir şeyse aynı zamanda önüne gelenin de olmasında ne gibi bir sakıncası olabilir? 

***

Hiçbir üniter devlette biri çıkıp örneğin, İngiltere sadece İngilizlerin, Japonya sadece Japonların, Almanya sadece Almanların değildir dese aklında ya da ahlakında bir sorun vardır diye düşünülür. 

Çünkü yukarıdaki örneklerde ve sayısız benzerinde sözü edilen İngiliz, Japon, Alman vb. kavramları, etnik aidiyetleri değil, söz konusu ülkeye yurttaş olarak bağlılığı ifade eder. 

Bir önceki İngiliz başbakanı Hint kökenliydi. Fakat o Hint bir başbakan değil, Hint kökenli bir İngilizdi. 

Benzer örnekleri Güney Amerika’da, başka ülkelerde çokça gördük, görüyoruz. 

***

Avrupa ülkelerinin Türk kökenli yurttaşlarının, bulundukları ülkelerde siyaset alanında yükseldiklerine tanık olmaktayız. 

Onlar artık etnik kökenlerinin değil, yurttaşı oldukları ülkelerin temsilcileridirler ve de öyle anılacaklardır. 

Başka ülkelere göç etmiş insanlar, birkaç kuşak sonrasında o ülkelerin kültürünün bir parçası olurlar. 

Kaçınılmaz, doğal bir olgudur bu. 

***

Kendi gözlemlerimden ve farklı bir alandan bir örnek vereyim. 

Birkaç gün önce bir nedenle “MR” (manyetik rezonans) konusunu araştırırken bu büyük tıbbi olgunun (tarama makinesinin) soyadı Damadian olan bir bilimadamınca keşfedildiğini öğrendiğimde merak ederek kimlik bilgilerine baktım. 

Karşıma “Ermeni asıllı Amerikalı tıp doktoru”, Amerika’da doğup orada vefat etmiş Raymond Vahan Damadian çıktı. 

Bu seçkin bilim insanı hiç kuşkusuz ve çok haklı olarak Ermeni halkının gururudur. 

Ama aynı zamanda ve belki daha da çok Amerikalıdır. 

Çünkü orada doğdu, kişiliği orada oluştu, eğitimini orada aldı, buluşunu orada gerçekleştirdi, yaşama orada veda etti. 

Bireysel yaşamı bakımından da imrenilesi biyografisinde (usta bir kemancı, tenis oyuncusu vb.), varlıklarını öğrendiğim çocuklarının, özel eğitim almadılarsa Ermenice bildiklerinden bile kuşku duyarım. 

Onlar büyük olasılıkla ve çok doğal olarak artık Amerikalı olmuşlardır. 

***

“Türkiye sadece Türklerin değildir.” 

Etnik köken bakımından bakarsak elbette doğru. 

Türk etnisitesi, Türk dili, hem Osmanlı İmparatorluğu’nun hem Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunda başat rol sahibi olsa da farklı etnik kökenlilerin her iki büyük devletin var oluşlarında, her alanda ve her anlamda varlıkları, etkileri, apaçık bir gerçektir. 

Farklı etnik kökenlerden halkların imparatorluktan kopuşları süreçlerinde Türkiye Cumhuriyeti’nin bir mucize gibi ortaya çıkışı ise her şeyden önce, bu başarılamayacak olsa tarih sahnesinden belki de silinecek olan Anadolu-Rumeli Türklüğünün ve Türk dilinin zaferidir. 

***

Türkiye kuşkusuz sadece Türklerin değildir. 

Bu ülkeye yurttaşlık bağıyla bağlı herkesindir. 

Ama parayla alınmış yurttaşlıktan değil, hakkıyla kazanılmış yurttaşlıktan söz ediyoruz. 

Bu da birkaç yıl içine kazanılacak bir şey değildir. 

Türkiye sadece Türklerin değildir sözü ve bunun Suriye vb. ülke insanlarının göçüyle (işgaliyle) bağlantısı ise Türkiye’ye, Türklüğe, Türkçeye açıkça meydan okumadır, düşmanlıktır. 

ABD emperyalizminin Türkiye’yi parçalamak ve Ortadoğu’ya gömmek projesinin işbirlikçiliği, uşaklığıdır.