İlk yarıda gol düşünmeyen ayakların 45 dakikasına mahkûm kaldık. Adeta çok pas oynandı. Bu durumu daha iyi beceren Konyaspor’du. Maçın başında iptal edilen Yeşil-Beyazlıların golü doğruydu. Devre biterken Diaby’nin gol pozisyonunda yaptığı vuruştan utandım! Bu oyundan Beşiktaş adına galibiyet çıksa da kadronun yetersizliği dikkat çekti.

İkinci yarıda Caner’i sağ kanada alan Abdullah Avcı, daha sonra Diaby’yi N’Koudou’yla değiştirip oyuna hareket getirmek istedi. Burak, forvette tek başına topla çok az buluştu. Pas sayısı yüksek olan oyunda kazanma arzusu, iki takım için de tesadüfe bırakılmıştı. Şut yok! Pozisyon yok! Orta yok! Ve heyecan da yok! Tatsız bir 90 dakika izledik. Hepsi bu...

Her şeye karşın riske girmeden mücadele eden Beşiktaş, tedbirli oynayan rakibi önünde 72. dakikada Burak’ın usta manevrasıyla attığı golle öne geçti. İki teknik adamın da arzusu, pozisyonsuz olan maçta golü tesadüfen de olsa bulmaktı. Golcüsü Beşiktaş’ta olan kazandı ama şampiyonluk yolunda bu oyunun yeterli olamayacağını da bizlere hatırlattı.

Konyaspor’a gelince; Aykut Kocaman’ın taktiğini değiştirip daha çok heyecan getiren bir Konyaspor yaratmasını bekliyoruz.

Zorunlu olarak maçı izlerken aklımıza gelişen dünya futbolu takıldı. Gördük ki biz oyunu eksik oynuyoruz ve gol atabilmek için gereğini yapmıyoruz. Bunu bir kez daha kalecilere gelen top sayısıyla daha iyi anlamış olduk (!)