\n

Günümüzde Ortadoğu kaynayan bir “cadı kazanı” görünümünde. \n

Ortaçağda, “bağnaz, kör inançlı Hıristiyanlar”, topluma güçlerini göstermek için zaman zaman “cadı kazanı” kaynatıp “cadı avına” çıkarmış.\n

Sonraları, “cadı avı” toplumları sindirmek için “ruhban sınıfı” tarafından çok uygun bir yöntem olarak benimsenmiş ve sık sık kullanılmış.\n

Devlet üzerinde din baskısının kalkıp, yerini laik sistem aldıktan sonra bu kez, “cadı avı” politik amaçlı olarak kullanılmaya başlanmış.\n

Tarihteki cadı avlarının ünlülerinden biri de Amerika’nın “Salem” kasabasında yaşanmış.\n

1692-1693 yılları arasında bugünkü Massachusetts eyaletinin “Salem” kasabasında yaşayan, Barbados’tan getirilen bir köle kadın, Barbados’un “vudu (cadı)” öykülerini, bakıcılık yaptığı genç kızlara anlatır. Kızlar anlatılan bu öykülerden esinlenerek, kendilerine göre bir senaryo hazırlar... Genç kızlar içlerine “şeytan” girdiğini iddia edip, “sara (epilepsi)” nöbeti geçirir gibi yapıp, bakıcılarıyla birlikte kasabadan üç kadını “büyücülükle” suçlarlar.\n

Cadılıkla suçlanan “büyücü kadınlar”, yoğun işkence altında, suçu başkalarının üstüne atar. Böylece, herkesin birbirini ihbar etmesiyle, Salem kasabasında “cadı kazanı” kaynar ve arkasından “cadı avı” başlar.\n

Bu “cadı avının” sonunda, pek çok kişi işkence altında sorgulanır, bunlardan çoğu kadın, 16’sı asılarak idam edilir...\n

“Cadı kazanını”, senatör olan McCarthy, politik amaçlarına alet etmek için, 20. yüzyılın Amerika’sına taşımıştır.\n

Senatör Joseph McCarthy, “Amerikan Karşıtı Faaliyetler Komitesi’nin yürüttüğü soruşturmalara öncülük ederek soruşturmalara” “Cadı Kazanı” adının verilmesini sağlar. Komite, ünlü bilgin Albert Einstein ile Bertolt Brecht, Charlie Chaplin, Arthur Miller, Orson Welles gibi ünlü sanatçı ve yazarları da Sovyet ajanı suçlamasıyla yargılar. Yargılama sonunda, yargılananların tümü de aklanır.\n

1940-1950 yılları arasında senatör olan McCarthy’nin, politik amaçlarına alet etmek için, 20. yüzyılın Amerika’sına taşıdığı “cadı kazanı”, bir süredir ABD ve Batılı ülkeler tarafından Ortadoğu’ya taşınmış ve Ortadoğu’da “cadı avı” başlamış durumda.\n

Basında çıkan haber ve yorumlar, Ortadoğu’daki bu “cadı avı” görüntülerini günümüze yansıtıp, geleceğe bir belge olarak aktarmakta.\n

(1) “İşkence var, eğlence de. Ama Kaddafi’nin öldürülüşü için, bunların ötesinde, olaya daha uygun olarak ‘iğrence’ diye bir sözcük imal etmek gerekiyor. Başka türlüsü az kaçar insanı insanlığından utandıran öyle bir rezillik için.” (Mümtaz Soysal – Açı – Cumhuriyet, 24 Ekim 2011) \n

(2) “Kaddafi’nin öldürülme tarzı III. ve IV. Cenevre antlaşmalarının savaş esirlerine ilişkin kurallarını ihlal etmiştir; buna karşılık ABD başta olmak üzere Batılı liderler tarafından sevinçle hatta kahkahalarla karşılanmıştır. İkincisi, yeni Libya devletinin, şeriat kurallarına göre yönetileceği, birden fazla kadınla evlenmeye izin çıktığı açıklandı. Kısacası ‘Yeni Libya’da bireysel özgürlükler, kadın hakları konuları gündemde olamayacaklar. Bu koşullarda genel seçimlerin bir değeri olmayacağı açık.” (Ergin Yıldızoğlu – Global Politikültür- Cumhuriyet, 26 Ekim 2011) \n

Özet olarak genlerinin yüzde 98.4’ünü (binde dokuz yüz seksen dört) “şempanzeden” alan insanoğlu, düşünmek, konuşmak, alet ve araç kullanmak becerisini kazanmış, zamanla da “nüfus kâğıdını, ehliyetini, diplomasını” da cebine koyarak “Birleşmiş Milletler Örgütü’nü de kurup 21. yüzyıla ulaşmış.\n

İnsanoğlu 21. yüzyıla ulaşmış ama çoğunluk, “insanlaşmak” becerisini henüz kazanabilmiş değil.\n

\n\n