Bir eğitimcinin katıldığı bir toplantıda ortaya attığı öneri salondakileri şoke etti:

“(…) Yıllar önce Brezilya’da sokak çocuklarını yok etmek için bir örgüt kurulmuştu. Kusura bakmayın, biraz anormal gelebilir ama ben şunu istiyorum: Tıp bu kadar gelişti, yüz nakli yapılıyor. Emniyette suçluların kanını alıp gen haritası çıkarsınlar. Çocuk doğduktan sonra analizi yapılsın. Vatana, millete, bu ülkeye zararlıysa yürümeden yok edilsin. (…)” (Cumhuriyet, 21 Şubat 2012)

Avusturyalı bilim insanı Gregor Johann Mendel, (1822- 1884), genetik bilimin babası olarak biliniyor.

Mendel, “Kalıtım biliminin öncüsü, botanikçi olarak bitkiler üzerine yaptığı çalışmalarda, bir türün özelliklerinin kalıtım yoluyla sonraki kuşaklara aktarıldığını bulmuştur. Mendel’in öne sürdüğü ilkeler, 20. yüzyılın başlarında yapılan deneylerle doğrulandıktan sonra, kalıtım kuramının bütün canlılar için geçerliliği saptanarak biyolojinin temel ilkelerinden biri haline gelmiştir.

Mendel, genetikle ilgili deneylere 1858’de başladı ve araştırmalarını ancak 8 yıl sonra sonuca ulaştırabildi.”

İnsanın oluşumunu, değişimini ve kalıtımsal özelliklerini araştırmak bilim insanları için günümüzde en önemli konu olmuştur.

Mendel’in başlattığı genetik üzerine araştırmalar, her geçen gün giderek hız kazanmış ve günümüzün en önemli bilim dallarından birini oluşturmuştur. Görüşler, “genetik bilimin”, büyük bir sabır ve sorumlulukla araştırma yapılmasını gerektiren bir bilim dalı olduğu yönündedir.

2. Dünya Savaşı öncesi, Adolf Hitler, Almanya’da, kendisini önce “Führer” (önder) olarak atayıp sonra başbakan yapan Alman halkının toplumsal genetiğini büyük ölçüde değiştirebilmiştir.

Almanların bir bölümü, “nasyonal sosyalist” (Nazi) adını alarak örgütlenir ve bunların insanlık genleri, “Gestapo, Nazi ve SS genleri” ile değiştirilir. Geriye kalan Alman halkı da “görmedim-duymadım-konuşmadım” genleri ile baş başa bırakılır.

Böylece, “Üç Maymun Geni” ile donatılan Alman halkının “onayı” ile “işbaşı” yapan Naziler, SS’ler ve Gestapo el ele vererek, Hitler’in önderliğinde, “soykırım yapmak, insanlığa kan kusturmak ve ölüm dağıtmak” için işe koyulur.

İçlerinden biri de genetik bilimci olan Doktor Josef Mengele’dir ve tarihe “Ölüm Meleği Dr. Mengele” olarak geçer.

Mengele, Almanya’daki toplama kamplarından en büyüğü ve en korkunç olanı, “Auschwitz Toplama Kampı’nın” sağlık sorumlusu olur. Mengele kamp tutsakları arasından seçtikleri ve özellikle de çocuklar üzerinde korkunç deneyler yapar.

Josef Mengele bazı deneylerinde, insanların uzuvlarını anestezi kullanmadan kesip biçer. Josef Mengele’nin en çok ilgilendiği de “ikiz çocuklar” olur. Mavi gözlü “saf Alman ırkı” yaratmak için deneylerinde “ikiz çocukları” kullanır.

Kullandığı yöntemler son derece “canavarcadır”. İkizlerin kanlarını birbirleriyle değiştirerek deneme yapar.

Çocuk, genç, yaşlı, kadın, erkek tutsaklar, Mengele adlı bu Nazi canavarının elinde büyük acılar ve işkenceler çeker, sakat kalır, büyük bölümü de yaşamını yitirir.

Nazilerin ırkla ilgili hedeflerinde ilerleme kaydetmeyi amaçlayan diğer korkunç deneylerse öncelikle esir kamplarında yapılan bir dizi kısırlaştırma deneyidir. Bu kamplarda bilim adamlarınca esirlerin üzerinde ırksal ya da genetik açılardan istenmeyen grupların toplu kısırlaştırılmasını sağlamak amacıyla birçok yöntem denenmiş.

Günümüzde yaşananlar, “insanın geleceğinin anahtarı genetik bilimin elinde mi” sorusunu akla getirmekte.