\n

Geri kalmış ülkelerdeki aşırı doğurganlık, geleceği olmayan “niteliksiz çoğunlukları” oluşturmakta... \n

Niteliksiz çoğunluklar üreten bu ülkelerin çocuklarına gelecek verebilen “nitelikli azınlığa” ulaşmasının yolu da “aşırı doğurganlığa” son veren bir nüfus planlaması yapması ve uygulamasıdır.\n

Basındaki haberlerin yansıttığı, günümüzün görüntüleri, “nüfus planlamasının” kaçınılmaz olduğunu göstermekte.\n

“BM Uyuşturucu ve Suçla Mücadele Dairesi, dünyada 2.4 milyon kişinin insan kaçakçılığının kurbanı olduğunu, bunların yüzde 80’inin seks kölesi olarak kullanıldığını bildirdi. BM Genel Kurulu’nda önceki gün konuşma yapan Uyuşturucu ve Suçla Mücadele Dairesi Başkanı Yuri Fedotov insan kaçakçılığının her üç kurbanından 2’sinin kadınlar olduğunu söyledi. Fedotov, kaçırılanların bir kısmının zorla çalıştırıldığına işaret etti. Fedotov, insan kaçakçılığı ağını yöneten suçluların her yıl 32 milyar dolar kazandıklarını belirtti. BM’nin iyi niyet elçisi oyuncu Mira Sorvino da insan tacirleriyle mücadele konusunda güçlü yasalar bulunmadığını ve polislerin bu konuda yeterince eğitilmediğini söyledi.\n

BM istatistiklerine göre, insan kaçakçılığının her 100 kurbanından sadece biri kurtarılabiliyor.” (Cumhuriyet 5 Nisan 2012),\n

UNICEF’in çocuk hakları danışmanlığını yapan Prof. Dr. Oğuz Polat’ın 2006 yılında hazırlamış olduğu rapor insanlığın “bir utanç belgesi”. \n

“(…) Dünyada, her sene ortalama 1 milyon çocuk seks ticaretine kurban gitmektedir, parayla alınıp satılarak veya kaçırılarak seks turizminin, pornografinin ve fuhuşun bir parçası haline getirilmektedirler. 5 yıl öncesine kadar çocuk seks turizminin yaşandığı yerler Tayland, Kamboçya, Hindistan ve Filipinler iken, çocuk seks turizmi şimdi Kostarika, Brezilya, Meksika ve Orta Amerika’da da yaygınlaşmıştır. Araştırmalara ve tahminlere göre Kamboçya’daki 800 bin fahişenin üçte birini çocuklar oluşturuyor. Çocuk fahişelerin sayısı Tayland’da 800 bin, Endonezya’da 400 bin, Hindistan ve Filipinler’de 100 bin, Brezilya’da ise 500 bin - 2 milyon gibi korkunç sayılarla ifade ediliyor. \n

Çocuk seks ticaretini, dünyadaki çatışmalardan, savaşlardan ve insan kaçakçılığından ayrı düşünmek mümkün değildir. Örneğin Kosova savaşından sonra, çeteler ailelerden 1000 Amerikan Doları’na aldıkları çocukları Yunanistan ve İtalya’da iki katına satmışlardır. \n

Araştırmalara göre, çocuk seks ticareti gittikçe artarken istismara uğrayan çocukların yaşları da gittikçe azalmaktadır. Hindistan’da fuhuş yapan çocukların yaşları 14-16 yaşları arasındayken, günümüzde 10-14’e kadar düşmüştür. Kamboçya’da köylerde 7-8 yaşındaki kızlar çocuk İngilizceleriyle oral seks ve cinsel ilişki pazarlığı yapmakta, Sri Lanka’daki genelevlerde 6 yaşındaki çocuklara rastlanmaktadır. \n

Bu ülkelerin hepsi kulağa çok uzak geliyor; peki ya ülkemizde yanı başımızda belki bir cadde ötemizdeki otelde ya da arka sokağımızdaki evde yaşananlar?\n

Özellikle son 5 senede yapılan araştırmalara göre, her ne kadar hâlâ çocuk ticareti ve çocuk fuhuşu ile ilgili çok az istatistik bilgi bulunsa da çocuk mağdurların organize şebekelerce değil de yerel satıcılar tarafından fuhuşa zorlandığı ortaya çıkmıştır; yetişkin erkeklere pazarlanmaktadır.(…)” \n

Dünya Sağlık Örgütü, “Çocuğun sağlığını, fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz etkileyen, bir yetişkin, toplum ya da devlet tarafından bilerek ya da bilmeyerek yapılan tüm davranışları” çocuk sömürüsü olarak kabul etmekte.\n

Çocuk sömürüsünün en başında “çocuğun cinsel yönden” sömürülmesi gelmektedir. Bu sömürü de en ağır suç olan “insanlık suçu” olarak tanınmalıdır.\n

Bu insanlık suçu karşısında Birleşmiş Milletler ise “insan hakları” masallarını anlatıp “kuzuların sessizliği” görüntüsü veriyor.\n

\n\n