İstesek de istemesek de seçmen oylarının çok ama çok büyük çoğunluğu için yaşamı karabasana çeviren yoksulluk, yoksunluk koşulları, dudak uçurtan bir kirlilik, yağma, haksızlık, vurgun düzeni içinde patladığının kanıtları ortalığa saçıldıkça saçılıyor.. Bataklığın kirliliği delinmiş gibi her yandan bir diğerini aratmayacak boyutlarda yaşamımızın dünyasına, belgeleri, kanıtları ile ulaşıyor. Kokuşmuş bir gerçekliğin üzerine sorgulama yapmaya kalkışıyorsunuz, bir diğeri kanıtlı belgeli üzerinize üzerinize geliveriyor. Oturduğunuz yerden, neredeyse parmağınızı oynatmadan kanıtlı yolsuzluklar, haksızlık, hukuksuzluk, insan hakları ihlaleri peşe üzerinize üzerinize geliverirken..

Medyayı ele geçirme, susturma, cezalandırma operasyonları ile, saldırganlıklarla üzerimize gelişlerin, yol, yöntemleri üzerinden akla hayale gelemeyecek yeni taktikler geliştiriliyor. Gerçeğinde bir zamanlar önce Menderes’in, sonra 12 Mart’ın sivil darbeci iktidarları, üzerine 12 Eylül 1980’in şemsiyesinde “Özalizm”, 2002 sonrası önce Fethullah Gülen ittifakı, 15 Temmuz sonrası ise “FETÖ” operasyonları vitrininde, dünyanın bir benzeri örneği olmayan sivil diktatörlük yönetim olanaklarına kapı açan, kararnamelerle yönetim modeli içinde..

Ülkemiz yaşayanları, seçmenleri, elbette en çok emeği ile geçinenlerin tümünü kapsayacak biçimde düşlenen ücret piramidi modeli, halkımızın tümü için giderek ağırlaştırılan koşullarda gerçekleştirilmiş bulunuyor. Tanıklık ettiğim için rahatça açıklayabiliyorum; işveren örgütünün başına oturan Özal, 15-16 Haziran olaylarını yaratan sendikalı işçilerden istediği ağır intikamı, kara listeleri ile başarmakla yetinmemiş. Paraşütle 12 Eylül danışmanlığında darbeci dörtlü çeteye danışmanlık yapmak üzere ekonomik danışman olmak üzere atanıvermişti. Darbeden önce ilan edilmiş 13 Eylül günü işveren örgütü adına düzenlenmiş basın toplantısına katılan baba Pakdemirli, “Bozulmuş ücret piramidini yeniden gerçekleştireceğiz” açıklamasını, basın toplantısında elleriyle gösterivermişti.

***

Ne rastlantı ama oğul Pakdemirli de Erdoğan liderliği üzerinden Cumhur İttifakı yönetimi adına aynı göreve getirilmişti. Her ne kadar Erdoğan ittifakı yönetimi, zikzaklarla seçmen desteğini kaçırmama çırpınışı içinde çok sık kadro değiştirmek zorunda kalındığından uzun ömürlü kalamamış olsa da değişim hızından isimlerini bile öğrenemeden ayrılmak zorunda kalanları sayabilmek hak getire. Bizim piramit üçgen yapısı bozulmadan derinleştikçe derinleşiyor. Ne yapılmaya çalışılırsa çalışılsın, gündem izlenemeyecek kadar bir dediğini birkaç gün sonra reddetmiş olarak çarpıtılırsa çarpıtılsın..

Çatışmalar iki taraflı nasıl bir yönetim sorusuna yanıt aramaya dönüşünce nasıl bir anayasal düzen üzerinden sorusu da gündemin başına oturuyor. Kuşkusuz yaşam gerçeğinde aslında seçmen de içinde olmak üzere tüm taraflar sorunun anayasal metinlerden çok nasıl yorumlanıp uygulandığı üzerinden çıktığını kendi yaşamları üzerinden de bir biçimde algılamış oluyorlar. Ancak askeri hele de sivil diktatörlük süreçlerinde atılan her adım anayasal metinlerle bağlantılı gerekçelendirildiğinden tartışmaların da anayasa metinleri üzerinden tartışılmak zorunda kalınması gibi bir tablo ortaya çıkıyor.

Hep birlikte biliyoruz ki bugün yaşamakta olduğumuz travmaların asıl kaynağı referandumla getirilmiş, dünyanın en ucube anayasa metni üzerinden değil sadece, çok daha ağır boyutlarıyla, kendi anayasa metinlerine bile bağlı kalınmayarak yetkilerin en çarpık boyutlarıyla yönetilmeye kalkışılmasından çıktığı biliniyor. Ülkenin kararnamelerle yönetilmesi, Saray, tek adam rejimi üzerinden yürütülmesinden bir adım öte, siyasal İslamın en karanlık yorumları ile yönetilen tarikatların gücüne bağlı kalınması gündemde. Bu işleyişin devamına katlanacak oy oranları hızla düşüyor...