Emperyal güçler günümüzde ülkeler üzerinde fiilen askeri işgallerle değil, ülkedeki siyasiler, sivil, asker, bürokratlar, iş insanları, ses yayarlarıyla siyasal, ekonomik, kültürel hegemonya, egemenlik kurmaktadır.

Hulusi Akar’ın, “Eğitimin amacı bilgi edinmek değildir. Eğitimin amacı bir Allah korkusu, iki kuldan utanmaktır” sözleri, tamamı tartışmalara yol açsa da aslında turnosul kâğıdı işlevi görerek, kişilerin renklerini belirleyerek gizli de olsa amaçlarını da açığa çıkardı.

Ekonomik ve toplumsal kalkınmanın temeli, birbirini de destekleyen eğitim ve sağlıktır. Eğitim, bilgilenmeden; öğrenme, öğretimden daha geniş kapsamlı bir kavramdır. Eğitim, çocuğun, ergenin yetiştirilmesi, zihinsel, duygusal, bedensel yeteneklerinin geliştirilmesi, beceri kazanılması, değer yargılarının, davranışlarının değişmesi, bireyin özgürleşmesidir.

Eğitim yaşam kalitesini yükseltir. Tiyatro, konser, dinleti, kütüphaneye gitmek, okuma öğrenme tutkusu, kültür gezileri yaşama değer katar, yaşamı ödüllendirir. 

Eğitimle oluşan etik değerlerde uyum artar. Toplumsal sorumluluk duygusu gelişir, benmerkezciliğin, kişisel yararın yerini özgeci davranışlar alır.

Eğitimle, hijyen düzeyi yükselir; sağlığın korunması sürdürülür. Eğitim düzeyi ile yaşam süresinin uzaması arasında bağıntı vardır.

Bireyin beceri, yeteneklerinin gelişmesi gelir artışına da yol açarak gönenç düzeyini yükseltir; ekonomide gelir dağılımının iyileşmesine katkı yapar.

Eğitim yaşam boyu sürer. Eğitim verirken, kitap yazarken, kitapların yeni baskısı yapılırken de içerik değiştiğinden birey, öğrenerek, düşünerek, irdeleyerek sürekli eğitim alır. Belli orunlara gelmiş, akademik dahil unvanlar almış kişilerin eğitim alması, gelişmekte olan toplumlarda yadırganır, küçümsenir. Eğitimi küçümseme, gelişmeyi engelleyici değer yargısı, davranış biçimidir.

Maliye Bakanlığı hesap uzmanı Hazine genel müdürü yardımcısı görevinde iken bakanlık tarafından AID (Agency fon International Development) bursu ile ABD Pittsburgh Üniversitesi’nde kamu yönetimi ve uluslararası ilişkiler alanında yüksek lisans yapmak üzere 1961 yılında gönderildiğinde siyasal bilgiler fakültesinde doktora kurlarını da tamamlamıştım. ABD dışı ülkelerden programa katılanların büyük bölümü kamu görevlisiydi. ABD Dışişleri Bakanlığı da (State Department), hangi düzeyde olursa olsun elemanlarını master programına gönderdiğinden yaş ortalaması hayli yüksektir. Genç öğrencilerle birlikte sınava girmekten tebliğ (paper) hazırlamaktan, master tezi yazmaktan kimse yüksünmüyor, yarışıyordu.

Burs iki yıllıktı. İlk yılda MPIA (Master of Public and International Affairs) derecesi alınca, ikinci yıl için yine bir devlet üniversitesi Wisconsin Modisce Üniversitesi’ne iktisat masteri için başvurdum, kabul edilerek iktisat alanında MS (master of science) derecesi alarak yurda döndüm. Öğrenimimi halen kitap yazarak sürdürmeye çalışıyorum. Kişinin bilgisi, öğrenimi arttıkça bilmediği çok şey olduğunu öğrenerek cehaleti de artıyor. 

Eğitimi, eğitim amacını “Bilgi edinmek değil, bir Allah korkusu, iki kuldan utanma” olarak tanımlayanların, tanımladıkları şekilde eğitim almadıkları da anlaşılıyor. ABD, tartmadan kişiye “liyakat lejyon madalyası” vermez.

Eğitim konusunda iyi niyetli olarak, düşünmeli, oluşturmalı, ayrılmalı, önlenmeli, sağlanmalı, edilmeli, başlatılmalı, kurulmalı, özendirilmeli, yapılandırılmalı ile başlayan önerilerde bulunuluyor. Ancak AKP-MHP örtülü ortak yönetiminin, şimdiye dek ülke toplum yararına olan hiçbir öneriyi dikkate almadığından, öneriler, sözde kâğıt üzerinde kalıyor.

Eğitim ve sağlık konusunu dilek kipini bir yana bırakıp fiili çözüme yönelinmelidir. Temizlik ürünü, sağlık gereçleri üreten firmalar, bazı okullara gereken yardımları yapmaları, beslenme çantalarının hazırlanmasına katkı eğitim alanında yararlı girişimleri faaliyeti olan dernek, vakıflara bağış; onarım işlerinin üstlenmesi, atölye açılması, burs sağlanması, önerilere kıyasla çözümde daha yararlı olur.

Bugün çocukların kurtarılması, geliştirilmesi, ülkenin geleceğini de aydınlatır.