14 Şubat “Sevgililer günüydü”!
Beşiktaş’ın da maçı vardı! Tribündeki bir pankartta da şöyle yazılıydı:
“Ne sarışınları ne kumralları… Bırakıp geldi Beşiktaş’ın çocukları…”
Sevgilileri bırakıp maça gelmişlerdi!
“Sevgiliden” daha önemliydi Beşiktaş onlar için..!
“Kartal gol, gol...” sesleri kesintisiz inliyordu statta.
Kaçan net fırsatla taraftarları üzüyordu. Oysa taraftar sevinmek istiyordu. Varsın, uğruna yalnız bırakılan sevgililer üzülsündü. Ancak, stat bir başka “Gol” sesi ile ayağa kalkıyordu. Golü atan Başakşehir’di. “Gol” diye sevinenler de “Başakşehirli” görünümlü Fenerbahçelilerdi… Çünkü, Başakşehir, Başakşehir olalı bu kadar taraftarı hiç olmamıştı!
Rhodolfo ve Marcelo’dan yoksun Beşiktaş’ta bir de Quaresma yerine Olcay tercih edilmişti! Bu gece böyle biterse “Kaza Raporunda” bir de 1.97’lik Başakşehir’liye karşı Necip seçeneği de yazacaktı!
Aslında bu maç Beşiktaş-Başakşehir maçı değildi, Beşiktaş - Fenerbahçe maçıydı. Çünkü, Beşiktaş’ın puan kaybında Başakşehir değil asıl sevinen taraf Fenerbahçe olacaktı. Başakşehir’in 2. golünde de sevinenler onlardı.. Başakşehir adına kornere çıkan top için ağır davranan Emre, Beşiktaşlılar tarafından protesto edilirken “Başakşehirliler” sahip çıkıyordu.
Oynatılmayan Quaresma’nın trivelası Cenk’in kafasıyla buluşunca Beşiktaş 2-1’i yakaladı.
Ve Quaresma’ya yapılan faul, Beşiktaş’a gol olarak döndü. Bu defa kafaya çıkan Atiba’ydı.
Futbolda oyuncular hata yapabilirdi. Ama bu defa hata, “Kurmay Heyetinin” hatasıydı.

İstanbul’un boğası!
Bu maçtan önce İstanbulspor- Hacettepe maçına gittim. Durun size bir cımbış anlatayım: İstanbulspor’un alamet-i Farika’sı “Boğa”.., Boğa işte! Bildiğiniz boğa… İstan‘bulls’ yazıyorlar.İstan’ı Türkçe, ‘Bull’u İngilizce. Bull boğa demek! ‘s’ gelince de çoğul oluyor tabii.. Yani İstanbul boğaları! İstanbulsporlu golü attı, alnının iki yanına işaret parmaklarıyla boynuz yaparak boğayı canlandırdı. Bu bir sevinç nidasıydı! Hakem, “Sen misin bana boynuz”yapan dedi, sarı kartı gösterdi!