Az yiyerem hekimle işim olmaz;
düz giderem hakimle işim olmaz...”!
Böyle diyor güzel Azeri Atasözü…
İş önceki maçlarda sağlama alınsaydı, ben de bu sözü yazmayacaktım…
Taraftarın da ne doktorla ne de hakemle işi olurdu!
‘Öyle olsaydı, böyle olsaydı’ demeyecekti kimse…
İlk yarı Olcay’ın pas hataları “Doktorrr, bana bi çare doktor…” dedirtiyordu.
Oysa Olcay, atması gereken kişiye atsa Beşiktaş 4 farklı öne geçmişti.
Ama o, illa da “Oğuzhan” dedi. Hele Quaresma’nın uzun pasını gole çevirememesi Tabibler Birliği’ni “Ayaklandırmalıydı”!
Quaresma’nın “al at” dediği pozisyon vardı bir de.
Hani, Mario Gomez’in harcadığı.
İşte o, “Lokman Hekim’in” uzmanlık alanı olmalıydı!
Quaresma’nın sarı kart yemesi ise “Doktorr, ölmek istemiyorum doktorrrr…!” cezasıydı.
İlk yarı “Hekim Durumu” kısaca böyleydi.
Hakim Durumu ise “Q17’ye kart verdin, Sportinglilere de gösterseydin” ibresindeydi.
İkinci yarı başladığında ise hem “Hekim” hem “Hakim” işbaşındaydı.
İsmail’in pres yapıp, Quaresma’ya tek pasla top aktarması golü getirdi Quaresma’nın sağ ayağının dışıyla gönderdiği top, Gomez için gol vuruşu oldu…
“Varsın ‘Hekimler’, ilaç yazmaya devam etsin” diyordum ki, Tolga golü yedi!
Oysa Tolga çıksa, topu alacaktı!
“Doktorrr yetişşş doktorrr, bir dil altı doktorrrr…” sesleri henüz kulaklardaydı ki, Beşiktaş 2. golü yedi. Kaleci kapattığı köşeden gol yedi!
3. golden sonra “Lokman Hekim gelse, yaram azdırır”dı artık!
Bir tutturmuşlar, “Olcay, Olcay”! Al sana Olcay…
Hangisinden bahsetsem ki.. Sporting Tolga’dan mı, Olcay’da ısrar eden teknik adamlardan mı!
Grup lideri olarak geldik, 3. olarak döndük! Olacak iş mi yani!?
Doktorr, bana bi çare..