Medyada, partisinin il başkanları toplantısında Başbakan’ın çok sert konuştuğunu bildiren haberler ön plandaydı!

Erdoğan ve sertlik. Birbirinden ayrılmayacak; adeta iki türdeş tümce.

Daha doğrusu bir isimle ona yapışmış bir sıfat.

Ne zamandan beri Sayın Başbakan, mikrofon görse, ses yükselticilerin o andaki durumunu hiçe sayarak bağırıyor:

“Alçaklar, utanmazlar, vatan hainleri!...”

Dokuz on yıldır bu yüksek sesli söylevlerine öylesine alıştık ki benim gibi o eski Beyoğlu sinemalarında izlediğimiz siyah beyaz haber filmlerindeki sesi hatırlayıp da ürkmemek olası değildir. İkinci Dünya Savaşı’nın fitilini ateşleyen ve sonunda koskoca Alman ulusuna yıllar boyu ıstırap çektiren Adolf Hitler, halkının yenilgiler karşısında yılmaması için “Batılı Müttefik Devletlere” nasıl hücum ederdi!

Bu yüzden sadece ürkmekle kalmıyor, sağ elimin şahadetparmağını avucuma doğru kapatarak masaya iki kez vuruyorum ve “Tanrı hepimizi yeni Hitlerlerden korusun” diyorum.

İktidar partisi liderinin örgüt başkanları ile bir araya gelmesi, onların yerelden getirdiği sorunları öğrenerek çözüm yollarını göstermesi için yapılır.

Örneğin il başkanları, bölgelerinde akaryakıt zamlarının tüketim ücretlerine ne ölçüde etki yaptığını, her yerde boy veren AVM’lerin esnafı nasıl yok ettiğini anlatmak isteyebilirler. Kayıt dışı ekonomi kuralları altında çalışmak zorunda bırakılan işçilerin sendikasızlıktan, toplusözleşmesizlikten doğan şikâyetlerini sıralarlar.

İktidar liderinin bunlara vereceği ikna edici makul bir yanıt var mıdır?

Ya da ucu açık tutuklamaların kentlerinde neden olduğu tepkileri sıralasalar...

Başbakan, toplantı sırasında kazara bu tür sesler çıkar ve bunlar sosyal medyaya olsun sızarsa, karizmasına nasıl çentikler atılacağının kaygısını bilerek peşin peşin rotayı muhalefete ve özellikle CHP ile BDP’ye çeviriyor.

Ve elbette devletin terörle savaşımı öncelikli konuların başında geliyor.

Eşkıya, propaganda savaşı yapmak amacıyla aziz vatanımızda 400 metrekare toprakta bayrağımızı indirtip kendi paçavrasını astığını mı söylemiş!

Başbakan bu hezeyana soğukkanlı yanıtlar verip şehit haberleriyle giderek daralan gönlümüzü bir nebze olsun ferahlatacak diye beklerken; o kendisini kaptırıp yine medyaya veryansın ederek yükleniyor:

“..Şimdi Beytüşşebap’ta jandarma personelinin Türk bayrağımızı indirdiği haberleri yapıldı. Halkımız da reaksiyon gösteriyor.

Halbuki, birkaç erimiz bayrağımızı korumak niyetiyle oradan alıyor!”

Bağırıp çağırmaktan, muhalefeti aşağılamaya kalkışmaktan, ağzından ne çıkacağını hesaplayamayan bir politikacının elini vicdanına koyarak, söylediklerini tekrar okuyup, eşkıyalara destek verenlere nasıl moral aktardığını fark etmesi için ne yapmalıyız?

Bayrağımızın nasıl sahiplenilerek korunacağı, askerlik yapan her Türk erkeğinin ‘Sancak Törenleri’nde, rengini askerin kanından, bezini teninden aldığı türünden sözleri haykıran Mehmetçik, onun bulunduğu yerden indirilememesi için şehit olmaktan söz eden bir ritüeli haykırır.

Vatan görevini, levazım yedek subayı olarak yapmış olsa da Başbakan’ın bu andı unutmuş olduğu düşünülebilir mi?

Erdoğan işte bu geleneksel andı da, bir kalemde ötelemiş olmaktadır!

Bence halkı galeyana getirecek olan Başbakan’ın, bayrağımızı eşkıya karşısında gönderinden birkaç askerin kanı pahasına korumak yerine “asılı olduğu yerden almaya kalkışması”nı doğal göstermiş olmasıdır.

Doğrusu, asıl akıl tutulması budur.

Ne dersiniz?

Başbakanımız bir süre tatil yapıp sakin düşünme fırsatını bulsa hem kendisi hem de hepimiz için en doğrusunu yapmış olmazlar mı?