Dünyanın gözü Rusya-Ukrayna savaşında. Yeniden şekillenen güvenlik ortamında konvansiyonel savaş riski ağırlık kazanıyor. Yunanistan’dan yükselen tehditkâr söylemler rastlantısal mı? Hayır. 

Mehmetçiklerimizin Suriye’den Irak’a, Karabağ’dan Akdeniz’e farklı bölgelerdeki başarılı harekâtları hepimiz için gurur kaynağı. Ancak Türk Silahlı Kuvvetleri’nin (TSK) savaşa hazırlık seviyelerine ölçüt olamaz, yanıltıcı dahi olabilir. Rusya’nın Ukrayna’da düştüğü durum en somut örnek; ders alınmalı. Retorik yerine TSK’nin topyekûn savaşa hazırlığına öncelik verilmeli, politik güdülerle kullanılmamalı.

TERÖR KORİDORUNU YOK ETMEK

İktidar; iç ve dış politikada, ekonomide sıkıştıkça askeri harekâtlarla gündemi değiştirmeye çalışıyor. Terör örgütünün arayıp da bulamadığı en kritik istihbarat; harekâtların çapı, büyüklüğü, katılan personel sayısı manşetlerde. Bunu politik kazanç beklentisi dışında gerekçelendirmek zor. Askeri hedefler telaffuz edilmez ki; terör örgütü belirsizlik içinde kalsın, kuvvet kaydıramasın. 

NEDEN ŞİMDİ?

Ancak Suriye’de askeri harekât davul zurnayla gündemde. Harekât hedefleri Telafer ve Münbiç, uluorta konuşuluyor. Altını çizelim: Türkiye’nin siyasi hedefleri için gerektiğinde askeri güç kullanması, anasının ak sütü kadar helaldir. Öncelik diplomasidedir. Mümkün değilse askeri güç kullanılır. Bu karar yasal olduğu kadar milli güvenlik ve beka için yaşamsal gerekçelere dayanmalıdır. Sınır güvenliğini sağlamak ve sığınmacı akınını önlemek, ABD desteğiyle PKK/PYD terör örgütünün oluşturmaya çalıştığı terör koridorunu yok etmek, yaşamsaldır.

İyi de Telafer ve Münbiç bu kadar yaşamsal ise niçin bugüne dek beklendi? 

Fırat Kalkanı Harekâtı’nda Cerablus’tan giren TSK’nin, Afrin, Telafer ve Münbiç bölgesine el atarak daha başından PKK/PYD terör örgütünün belini kırması gerekmez miydi? Ama TSK El-Bab’a yöneldi. Neden? Rusya lideri Putin Afrin, Telafer ve Münbiç’e şerh koymuş olmalı. Hatırlayalım, hain darbe girişiminin hemen ardından Fırat Kalkanı Harekâtı başladı, Rusya hava sahasını açtı mı? Açtı. Putin bu harekâtı bir yıl öncesinden istemiş. 

Böylesine yaşamsal harekâtta Putin’in yönlendirmesi varsa sonuçları da Rusya’ya yarar. Öyle de oldu. Fırat Kalkanı’nda IŞİD’in yenilmezlik efsanesi yıkıldı. Kazanan Rusya oldu. Hem Afrin’e yerleşti hem PKK/PYD terör örgütünü kanatları altına aldı. Suriye lideri Esat da El-Bab güneyinden hiç çatışmadan Fırat kıyısına ulaştı, toparlanmaya başladı. Fırat Kalkanı’nda harekâtın taktik bütünlüğü ve emniyeti için zorunlu askeri hedefler Afrin, Telafer ve Münbiç’te, Rusya ve ABD gölgesinde PKK/PYD terör örgütü güçlendi. Mehmetçiğe doğrudan tehdit oldu. Sadece El-Bab’da 71 şehit verdik, onlarca tankımız imha edildi. Türkiye’nin adeta eli kolu bağlandı. 

YUNANİSTAN’I CESARETLENDİRDİ

Sonrasında Zeytin Dalı, Barış Pınarı ve Bahar Kalkanı’nda Mehmetçik zafer kazandı, büyük resim değişmedi. Başımıza İdlib belası sarıldı. Başta Trakya’dan olmak üzere zırhlı ve mekanize birliklerimiz, Suriye’ye takviye gönderildi. Doğal olarak TSK’nin topyekûn savaşa hazırlık seviyesi, olumsuz etkilendi. Bütün bunlar Yunanistan’ı cesaretlendirdi. 

Telafer ve Münbiç’te harekât mı? Trakya’da yükselen risklere karşı toparlanmak mı? Karar alıcılar asıl bunu düşünmeli.

ALİ ER

EMEKLİ TUĞGENERAL