Başlığa bakınca bu konu için sayfalarca bir makale yazılması gerektiğini öncelikle belirtmeliyim. Ancak Putin’in geçenlerde “ben liberalim” demesi, ekonomimizde yaşanan büyük olumsuzluklar, yolsuzluklarla ilgili açıklamalarda bile her cümlede birkaç kez Allah adının geçmesi, Başbakan’ın “ilim başka bilim başka” diyerek kitaptan kalbe inen imanın iman olduğunu belirtmesi, ülkemizin içinde bulunduğu badireden çıkma zorlulukları bizi yeniden bu tartışmaya itiyor.

Kemalizm bir bağımsızlık haykırışıdır
Tam bağımsızlık savaşı yapan ve bağımsızlıkları için çırpınan tüm ülkelere örnek oluşturan devrimci şahlanışa Kemalizm diyoruz. Kuvayı Milliyeci ruhu tam bağımsızlık savaşının ilhamı idi. Bunu da sembolize eden kalpaklı Mustafa Kemal’di.
Ne sosyalistler ne de dinciler Mustafa Kemal’e kötü söz söylemezler. Gerçi tam bağımsızlık savaşı hilafeti kaldırmış olması nedeniyle dincilerin bilinçaltında Mustafa Kemal’e bir kızgınlık vardır; ama onu söylemeye cesaret edemezler.

Atatürkçülük bir uygarlık adımıdır
Atatürkçülük savaştan bitap düşmüş bir ulusun uygarlaşma sürecidir. Burada Mustafa Kemal aydınlanmanın öncüsüdür.
Sosyalist Zeki Sarıhan’ın ifadesiyle bu dönem 1930’lu yılların Batılı yaşam tarzını hatırlatır. Bunu resmeden ve birçok çevrenin beğendiği en iyi fotoğraf, 1925 sonrasından başlayan cumhuriyet balolarında Atatürk’ü kadınlarla dans ederken gösteren resimdir
Ülkemiz o dönemde yaratılan karma ekonomi modeli ve uygarlık getiren yasal düzenlemelerle ulus olma bilincine kavuşmuştur.

Sosyalizm insanı insan gören asil bir doktrindir
Yine Zeki Sarıhan’ın tespiti ile sosyalizm üretim araçlarının mülkiyetini toplumsallaştırmak, topraksız köylüleri toprak sahibi yapmak, ağalığı ve sermaye egemenliğini toptan sona erdirmek, emeğin iktidarını sağlamak amacındadır.
Özel mülkiyetin karşısında değil, sermayenin egemenliğinin karşısındadır. Emeği yüceltir. Amelenin nasırlı ellerinden iğrenmez. Sosyal devleti oluştururken harcı sadaka ve yardımla sağlanan din birlikteliği ile değil adil gelir dağılımı ile yoğurur.
Ancak Putin’in bile liberal olduğu küresel sermayenin ezici egemenliği karşısında asil duruşunu korusa da taraftar bulamaz.

Liberalizm bireyi değil zengin bireyi birey görür
Bugün küresel ekonomi ve sosyal bütünleşmesinde icatları yapan toplumların yarattığı katma değer onları sermayeye egemen kılmış ve dünyayı yönetir hale getirmiştir. Küresel hegemonya aynı zamanda acımasız müdahaleci hal almıştır.
Onların verdiği kadar mutluluğu ve zenginliği alırsınız. Belirleyici onlardır. Özgür olduğunuzu hissedersiniz. İşiniz vardır veya şirketiniz size bir refah sağlıyor sanırsınız. Oysa bu bir aldatmacadır. Sermaye egemenliğinin dikkatini çekmiyorsanız ve onu rahatsız etmiyorsanız, mesele yoktur. Aksi halde her şeyinizi kaybetmeye hazır olun.

Din liberalizm içinde yaşam bulur
Din kuralları kanaat etmeyi, tevekkülü, azla da yetinmeyi, itaati emrettiği için dinin bu güzel yönünü liberaller yani servet kazanmak isteyenler bu sermayeyi sağlayacak güce erişmek için dini kullanarak toplumları uyuturlar.
Bugün ülkemizde yaşanan budur. Yolsuzluklara, cemaatleşmeye, rant ekonomisine ses çıkarmayan toplum, ahiret için çalışmayı ve oradaki güzellikleri tercih etmektedir.
Bugün dini, toplumsal tepkilere neden olmamak için kullanan gelmiş geçmiş en iyi hatip bunu yapmaktadır. “İlim kitaptan kalbe inmedikçe ilim değildir” derken tasavvuf yapmakta, bilgili olmayı önemsememekte, asıl olanın Allah’ı ve eşyayı bilmek olduğunu masum kalplere yerleştirmektedir.

Zihinler allak bullak!
Ülkemizde zihinler öyle karıştı ki, kimse kimseyi dinlemez ve beğenmez oldu.
Oysa Türkiye özel bir ülke olarak uygar bir toplum, hukuk devleti ve sosyal bütünleşmesini sağlamış bir ulus olma yolunda ciddi adımlar atmak ve yeniden saygın bir ulus olmak zorundadır... Ozanların atışması gibi tartışmalarla kaybedeceği zamanı kalmamıştır.