Başlık uzun yıllar Afganistan’da NATO adına sivil yetkili olarak sorumluluk üstlenen Hikmet Çetin’in.

TELE1’deki değerlendirmesinde dedi ki:

“Afganistan’la ilgili olarak pek çok platformda görüş ortaya konuyor. Ama masada Afganistan yok. Böyle şey olur mu? Orada en etkili güç Taliban. O da Müslüman bir ülkeden bile olsa yabancı güç istemediğini ilan etti. Bu durumda nasıl görev yapacaksınız?”

Afganistan’la ilgili gelişmeleri, Türkiye’nin verdiği sözleri dış basından öğreniyoruz. Zaten pek çok konuda öyle.

ABD ve NATO sözcüleri şunları dile getiriyor:

-Türkiye ile prensipte anlaştık. Kâbil Havaalanı’nın güvenliğini sağlayacak. Lojistik ve teknik konularda görüşmeler sürüyor.

Bunun Türkçesi şu:

Türkiye’deki iktidar para ve benzer konularda bastırıyor. Kısa sürede çözeceğiz.

***

Türkiye başta NATO kapsamında olmak üzere uluslararası hukuk zemininde pek çok dış güvenlik operasyonunda yer aldı. Ancak bu kez farklı bir tablo var.

Sıralayalım:

1- Ortada herhangi bir uluslararası şemsiye karar yok. Erdoğan, Biden’a diyor ki, “Siz oradan çekiliyorsunuz. Güvenlik sorununu biz çözelim.”

2- Türkiye’nin atacağı adıma katkı koyacağını söyleyen başka bir ülke yok. Türkiye, Macaristan, Pakistan gibi ülkelerin katkısını istiyor. O ülkelerden ses yok.

3- Afganistan’ın içinden bir çağrı yok. Küresel aktörler en çok bu şıkka sığınırlar. Hedef ülkenin yönetiminden ya da içinden bir çağrı çıkarırlar. Onun isteği üzerine gitmiş olurlar. Örneğin Rusya, Suriye’de Şam yönetimi istediği için var!

Bu üç temel durumda olumlu gelişme yok. Erdoğan’ın bu konuya ilişkin ilk açıklamasının üzerinden iki hafta geçti. Elde var, pazarlık.

ABD’nin 20 yıl sonra Afganistan’dan çekilirken geride bıraktığını anımsatalım:

- 2 trilyon dolar harcama.

- 2 bin 500 ölüm, 23 bin yaralı.

- Düzeni daha da bozulmuş bir ülke.

Üçüncü şık tabii ki arkadaşların umurunda değil.

***

Başta vurguladığımız gibi ABD, Türkiye ile pazarlığın devam ettiğini söylüyor. Yılda 100 milyar dolar harcayıp batağa saplanmış bir ABD, elbette Türkiye’nin orada güvenlik sağlaması için belli bir miktar parayı gözden çıkarır. Ekonomik göstergeler Türkiye’nin böyle bir sıcak paraya çok gereksiniminin olduğuna işaret ediyor. 

Ne pahasına?

İktidar bu tür gelişmeler üzerinden para elde etmeyi bir yöntem olarak benimsedi. Afganistan’ın konuşulduğu NATO zirvesinden sonra AB zirvesi vardı. Orada Türkiye sadece bir paragraftı. O da şu:

“Suriyeli sığınmacıları ülkesinde tuttuğu için müteşekkiriz! Bunun karşılığında 3 milyar Avro kadar para vereceğiz!”

Geçen gün bu konuların içindeki bir kişiyle konuşurken şu bilgiyi verdi:

“AKP, Suriyeliler için gelen paraları kendi bütçesi gibi kullanmak istiyor. Bu konuda AB yetkilileriyle sorunlar yaşanıyor. Onlar paranın hedefe gitmeyeceğini düşündükleri için daha çok projelere kaynak aktarmayı yeğliyorlar!”

5 milyon Suriyeliyi halkın ve onun ödediği vergilerden oluşan bütçenin sırtına yükleyeceksiniz, AB’den gelen paraları da istediğiniz gibi kullanacaksınız!

Afganistan’a Mehmetçiği göndereceksiniz, karşılığında kaç para alırım diye pazarlık yapacaksınız.

Bu ülkeye hiç mi acımıyorsunuz?

Zerre kadar vicdanınız yok mu?

Yüreğiniz bu kadar mı kurudu?