“Bizden önce traktör yoktu” demişti. Yer yerinden oynadı. Herkes kadını diline doladı. Aslında kadın haklıydı. Demek istediği son derece mantıklı bir söylemdi. Demek istiyordu ki: “Bizden önce traktör yoktu, bir arkadaşımız bir sabah erken kalktı ve yaptı.” 

Hanım... Hanım... Sen hedef kitleni, her zamanki gibi kandırmak istiyorsun ama onlar traktörü, daha sen dünyada yokken tanıdılar. O nedenlerle de senin bu yalanını yutmadılar... Olsun. Başka bir yalan bulursun sen. 

KADIKÖY

Sık sık MSM’nin önünde insanlarla dertleşiyoruz. Bir hanım, yerel seçimler konusunda fikrimi sordu ve şöyle dedi: “Biz Kadıköy’de başkandan memnunuz, siz ne düşünüyorsunuz?” Bir erkek vatandaş da lafa girdi: “Eee biz de memnunuz” dedi... Bakalım yerel seçimler ne gösterecek? 

NE GÜZEL GÜNLERDİ

Uzaktan bir kamyon geçti. İçinde kadınlı erkekli mesireciler. Kamyonda ben de varım. Çocuğum daha. Haramidere’ye gidiyoruz. Bugün pazar. Eğleneceğiz. Dönüşte banyo var. Alaturka ailelerde pazar banyoları gelenekseldir. Banyo sobası odunla yanar. Hem kazanı hem banyoyu ısıtır... Mesireye giderken her aile ortaklaşa kamyon tutarlar. Halılar, semaverler, dolmalar, kuru köfteler, ip (atlamak için), top (tabii oynamak için). En güzel günler pazar günleri olurdu o zaman. 

TEMELDEKİ SEVGİ

2020 yılının martında dünya COVID-19 diye ölümcül bir salgınla tanıştı. Salgının dünyaya yayıldığı söylenen Çin’deki o şehrin bir belgeselini izledim. Sokaklarda yabani hayvanları pişirip yiyorlar... İnsanlar karantinaya girdi. Bu süreçte ben resim yaptım ve kendimle yeniden tanışma fırsatı buldum... Hayatımı bir yelpazeye benzetirsem eğer, her kanadı açıldığında değişik bir renk, düşünce, davranış, yakınlık, çeşit çeşit duygular... Ama hepsinin temelinde en çok sevgi var... Aynı gün caz, türkü, alaturka, Bach dinleyip, Homeros Tarihi ve Muzaffer İzgü’yü yeniden okurken harika bir belgeselden siyah beyaz bir Türk filmine geçmek. Haberleri ve maçları izlerken bir şarkı mırıldanmak ve kalkıp arkadaşlarımın mezarlarını ziyarete gitmek. Aynı günde çocukluğuma... Kardan beyaz, pamuktan ak çocukluğuma. Gençliğim: Dakika başı gözlerimin önünde ölüyor. Gidiyor muyuz ne? Oysa şu anda langırt oynasam. Eskiden oynardık. Tasos Adası’nda Kando (Kandemir Konduk) ile oynadık. Berabere kaldık. Centilmenimdir. 2018 yazıydı... Yıl: 2023. Yine COVID geldi, diyorlar. 

NURETTİN İĞCİ

Genç bir mizahçıydı. Ara sıra bizim Güm’e yazılar gönderirdi. Yayımlardık. “AH DİLİM VAH DİLİM” adlı kitabı çıktı İğci’nin. Kapağı aynen şöyle: Düblekiz-Çukulata-Melemen-Poğaça- Hamberger-Karbuz- Kokareç-Kordele-Kitabın içinde ise bunlardan onlarca var. Sıkıldığınızda ilginizi çekebilir.

***

ATATÜRK DİYOR Kİ: “UYGARLIK YOLUNDA YÜRÜMEK VE BAŞARILI OLMAK, YAŞAMIN KOŞULUDUR.”

***

MİLİM İLERLEMEDİ

1830’lar. USA 7. Başkanı Jackson Kızılderililere savaş açmak istiyor. Onları Missisipi’nin batısına sürerek sıkıştıracak. Amerikan Yüksek Mahkemesi bunu insan haklarına aykırı buluyor. Gerekçesi (Yüksek nüfusun daha az bir nüfusu ezmesi.) Başkan Jackson yüksek mahkemenin bu kararını dinlemiyor ve kendinden olmayan Kızılderilileri imha ediyor... Ama tarih 1830... Dünya bir milim mi ilerlemedi yahu? 

***

“AKSPOR FOTBOLDA DA İYİ GİDİYOR ABİ.”