BİR DAKİKA / Mine G. KIRIKKANAT

Mikronezya'nın Ulu Çoban'ı, Tanrı Ol'un yeryüzündeki eli, dili, vekili ve hatta gayri meşru oğul kategorisinden varisi Muktedir Makropiç'in henüz ağzına almadığı seçim sözünün kutsal dudakları arasından çıkma olasılığı bile, küçük adayı karıştırmaya yetmişti.

Yıllardan beri mühürlü ağızlar açılmış, sırlar ortaya saçılmış; uçuşan devasa yolsuzluk dosyaları ile yozdaş yoldaşlara ilişkin pornografik kayıtlar, havada çarpışıyorlardı. 

Mikronezya'da açlığı unutturmak için herkese herkes ve her şeyle cima özgürlüğü tanınmış, yani yasaldi. Ama kayıtlar, cima eden Yollu ya da Yolcu yozdaşın takım taklavat potansiyelini de gösterdiğinden, bazı muktedirleri alkışlatırken bazılarını yuhalatıyor, en kötüsü de alay konusu yapıyordu. Ortaya dökülen kayıtların ilk kurbanı, işte bu kapsamda Ulu Çoban'ın yavaş yavaş oluşan muhalefet cephesini bölmek için olası seçim meydanına saldığı gizli müttefiki, eks muhalif Mahrem Sikorski oldu.

Dilinin ve belinin kıvraklığıyla tanınan Mahrem Sikorski'nin cima kaydı, Mikron halkı arasında dilinden ve belinden çok, el hareketinin öne çıktığı gerekçesiyle küçümsendi. 

Eks muhalif Sikorski, "Bu mu yani?" nidalarıyla aşağılanmayı gururuna yediremedi. Ulu Çoban'ın baskısı ve halkın alaycı bakışlarından kurtulmak için Mikronezya'dan kaçan tüm eksler gibi ilk gemiye atlayıp, İngiltere'ye doğru yola çıktı.

Gemi haftalar sonra menzile vardı. Yolcular pasaport kuyruğuna girdi. Sıra eks muhalif yeni göçmen Mikrona gelince polis sordu: 

"Adınız?" 

"Mahrem." 

"Soyadınız?" 

"Sikorski." 

"Cinsiyet?" 

"Mükemmel!"

Polis şaşırmıştı. Soruyu açtı: "Yani kadın, erkek, trans... Hangisi?"

Mahrem Sikorski sırıttı: "Fark etmez!"