Televizyonlar yeni reyting sisteminin kodlarını çözdüler. Galiba.
Daha doğrusu çözdüklerini sanıyorlar. Lakin yanılıyorlar. Hem de fena. Deneme yanılma usulüyle birkaç şey bulmuş gibiler. Dikkat edin yeni başlayan dizilere; üç sihirli dokunuşla her şeyi halletmişler. Güya.
Bir: Sıcak mahalle ortamında aile komedileri. Bu hafta başlayan “Paşa Gönlüm” bunun en kötü örneği. En iyisi “Aramızda Kalsın”. Ekranlar artık birbiri ardına “İkinci Bahar” çakması duygusal mahalle komedileriyle dolup taşacak.
İki: Muhafazakâr kültür devrimi. “Yetmez, ama evet!” referandumundan sonra Türkiye’de İslami bir devrim gerçekleşti. Siyasal yapının, bürokratik oligarşinin ve nihayetinde yargının teslimiyetinden sonra şimdi bu devrimin kültürel altyapısı hazırlanıyor. Yeni devlet anlayışının popüler kültürüne hizmet edecek proje diziler ekrana gelmeye başladı bile. “Huzur Sokağı” işlevini tamamladı. Şimdi “Yedi Güzel Adam” zamanı.
Üç: Yeni dizilere artık bir çocuk yerleştiriliyor. Mutlaka.
Küçük Gelin’den sonra Küçük Ağa da reytingleri altüst etti ya, şimdi tüm dizilerde Ayşecik, Ömercik görmeye başlayacağız. Bu buluşun yanında Yumurcak TV bile “paralel” kalır. (Sosyal medyada olsa bu cümlenin sonuna bir gülme işareti gelirdi).
Onur Ünlü’nün filmi “İtirazım Var”a artı 18 yasağı gelmiş. Yani? 18 yaşından küçüklerin filmi izlemesi sakıncalıymış. Sonradan 15’e çektiler, ama yetmez!
Hani neredeyse Türkiye’deki tüm çocuklar oyuncu oldu, lakin bu yılın en iyi filmlerinden birini çocuklarının izlemesi yasak. İyi de bu çocuklar sinemaya gitmez, film seyretmezse kendilerini nasıl geliştirecekler? Mesleklerini nasıl icra edecekler? Bilemedim. Hani şu Iğdır’a uçak indirmeye çalışan çocuklar var ya, işte o çocuklar, sadece televizyonda reklam izleyerek hayallerini geliştiremezler ki. Hayal edemezlerse, yetenekleri gelişmez. Çocukların kariyeriyle oynuyorsunuz efendiler. Yapmayın. Etmeyin. Yazıktır. Günahtır. Kıymayın çocuk oyunculara.
Sahi reklam sektörünün 40 saniyede becerdiği bir işi diziciler 90 dakikada niye yapamazlar? Al sana damardan bir dram. İzleyenleri ağlatıyor. Duygu seline boğuldu tüm Türkiye. Oyunculuk desen on numara. Hakiki. Samimi. O toprakların çocukları. Küçük Osman’dan başka bir çocuk keşfedemeyen dizi sektörü oturup kına yaksın. Reklamcılar daha iyi dramacıymış. Durum vahim yani. İşin daha kötüsü, diziciler bu çocukları alıp, bir iki kötü projede denerler, sonra da harcayıp atarlar. Olan çocuklara olur. Iğdır’da hayal etmeye devam ederler. Hüzünle.
Bu yıl 23 Nisan hüzünlü geçti. Koltuklara oturan çocukların ışıltısı yoktu. Çocuklar gibi bayram da sönüktü. Iğdırlı küçük oyuncular kadar bile olamadılar.
Aslında tam şimdi Aziz Nesin’in “Şimdiki Çocuklar Harika” zamanı. Lakin o da yeni popüler kültürümüze uymuyor. Yasak.