Bu ülkede çocuğunuz ortalama zekanın altındaysa da, üstündeyse de yandınız! Bir küçük farklılığı bile varsa okul hayatının zor geçme olasılığı çok yüksek. 

Bir arkadaşımın 7 yaşındaki kızının üstün zekalı olduğu test sonuçlarıyla tescillendi. Çocuğun yaşıtlarından farklılığını, kapasitesinin yüksek, algılarının çok açık olduğunu zaten gözlemliyorduk uzun zamandır, o yüzden şaşırmadık ama nelerle karşılaşacağımızı bildiğimiz için de pek sevinmedik.  

''Ne yapacağız şimdi?'' diye sordu bana.  ''Hiçbir şey'' dedim, zaten kızının gelişimi ve mutluluğu için elinden geleni yaptığını bildiğim için. 

Bu çocuklara yönelik özel eğitim veren bir okul yok. Zaten de eğitim yaşamları boyunca farklı zekalardaki yaşıtlarından ayrı tutulmaları doğru değil.  

Peki, okuma-yazmayı kendi kendine 4-5 yaşında öğrenmiş bir çocuk, ilkokul birinci sınıfta ne yapar? Çok sıkılır! Özel ya da devlet farketmez çoğu zaman öğretmen çocuğun zaten bildiği konuların tekrarından sıkıldığını anlamaz, ona yönelik farklı bir program uygulaması gerektiğini düşünmez.  

En fazla öğretmene ''Bu çocuk okuma yazma biliyor, matematik bilgisi şu düzeyde, sınıfta bazen kitap okumasına izin verirseniz sıkılmaz, okuldan soğumaz'' diye ricada bulunursunuz. Bazı öğretmen bunu kabul eder, bazısı etmez. Doğrudan ikinci sınıfa atlama olasılığı da var elbette ama herşey akademik başarı değil. Bu sefer de sınıfın en küçüğü olur, arkadaşsız kalabilir, dışlanabilir, zorbalıkla karşılaşabilir, mutsuz olur. 

Yani, üstün zekalı bir çocuğunuz varsa eğitim sisteminden çok şey beklemeyin, çocuğunuzu okul dışı etkinliklerle destekleyin, onu spora, sanata yönlendirin.

B'Yİ D YAPIYORSA...

Bir başka çocuk bir türlü okuma-yazmayı öğrenemiyor, rakamları, harfleri karıştırıyor. Örneğin B ve D harflerinin yeri sürekli yanlış oluyor ve öğretmenin aklına bu çocuğun disleksi olabileceği gelmiyor! Evde de okulda da çocuktan doğru okuması ve yazması bekleniyor, baskı yapılıyor, yapamayınca bir farklılığı olabileceği düşünülmüyor. Bir de üstelik çeşitli nedenlerle akademik başarısı düşük çocukları veliler sınıfta istemiyor! 

Elbette, sınıfındaki çocukların farklılığını anında farkeden, buna uygun davranan, değişik eğitim yöntemleri uygulayan öğretmen çok ama genel olarak durum böyle. 

Ne yazık ki ülkemizde farklı çocuk olmak, bin türlü engelle karşılaşmak, haksızlığa uğramak, hak edilen eğitimi alamamak demek.