Konser başlamadan önce AKM’nin içindeki bir kahvede, birkaç genç ile aynı masayı paylaşıyoruz. Başka yer olmadığından onların masasına eklendik. Biri kız ötekiler erkek. Genç kızın beden dili heyecan yansıtıyor; az sonra onun ikinci kemanlar grubunun bir üyesi olduğunu öğreniyoruz. Birazdan Cem Mansur’un yönetimindeki Türkiye Gençlik Filarmoni Orkestrası’nın konseri başlayacak. (Filarmoni deyince mutlaka kimi okurumdan şöyle bir soru gelir: Neden senfoni değil, farkı ne, diye sorarlar. Önceden yazayım: Filarmoni “armoniseverler” anlamında, bir sponsor tarafından desteklenen topluluktur. Anlamı da tıpkı filatelistl “pulsever” gibidir. Yoksa yapısal olarak orkestralar arasında hiçbir fark yoktur.)

Sabancı Vakfı bu topluluğu 2007’den, kurulduğu yıldan beri destekliyor. Cem Mansur’un organizasyonu ile her yıl ülkenin tüm konservatuvarlarından seçilen yüz kadar genç sanatçıdan oluşuyor. Onları bu yıl provalarında çalıştırıp konsere hazırlayanlar halen Berlin Filarmoni’nin keman üyesi ve bu orkestrada parlamış olan Hande Küden ile deneyimli obuacımız Sezai Kocabıyık.

Programda ilk yapıt, Cem Mansur’un “Türkiye’de yazılmış en güzel adagio’dur” dediği, Ulvi Cemal Erkin’in Sinfonietta’sının ağır bölümüydü. Depremin hâlâ küllenmeyen acılarına adanmıştı. Ardından Rachmaninof’un 2. Piyano konçertosu geldi. Piyanist Başar Can Kıvrak emin ellerde yetişmiş bir piyanist: Bilkent’te Emre Şen, Namık Sultanof ve Gülnara Aziz ile çalışmış, Moskova Çaykovski Konservatuvarı’nda Eliso Virsaladze’nin sınıfından mezun olmuş. Rus ekolünün bütünlük yaklaşımını, klavyenin içinde çalan sağlam yapısını özümsemiş. Programda daha sonra Mendelssohn’un “Bir Yaz Gecesi Rüyası” sahne müziği çalınınca kim bilir salondaki kaç kişi kendi düğün törenini anımsadı!

GENİŞ BİR TURNE

Bu konserler Sevda Cenap And Vakfı’nın da katkılarıyla Türkiye’de İstanbul, Kapadokya ve Ankara’dan sonra İtalya turnesine başladı: İtalya’da ilk durak dün Palermo oldu. İkinci durak 1 Eylül’de Sicilya-Selinunte’de, 2 Eylül’de Palermo’da, 3 Eylül’de Sicilya Carleone ve 6 Eylül’deki Roma-Santa Cecilia konseri ile sona eriyor. Kapadokya’daki Beethoven 9. Senfoni’nin nasıl tınladığını çok merak ettim. Cem Mansur o konser için “demir leblebi” demişti! Muhteşem bir ortam olsa gerek. Mekânların değişimi bir yana solist ve yapıtlar da değişiyor. Piyanist Dimitri Levkoviç, Grieg konçertosunu çalıyor; 1, 2 ve 3 Eylül’de değişik korolarla yine 9. Senfoni var. Ve 6 Eylül’deki son konser Sicilya’da: Rachmaninof’un piyano konçertosuyla Anna Federova solistliğinde turne tamamlanıyor.

Kocaman bir organizasyon. Bunca orkestracının, onca çalgının transferi, tek tek onların çalacağı salon veya katılacağı festival yönetimiyle irtibat kurmak, çoğu ilk kez yurtdışına çıkacak olan orkestra üyelerin sorumluluğunu üstlenmek...

Cem Mansur başta olmak üzere bütün emeği geçenleri tekrar kutluyorum. On yedi yıldır bu gençlik filarmoni orkestrasını toplayıp örgütledikleri, gençliğe sahneye çıkma olanağı sundukları ve onlara sahip çıktıkları için. Ayrıca sahne deneyimi kazanan gençliğin önünde yurtiçine olduğu kadar yurtdışına da kapılar açılıyor. Sponsorların bu anlamlı organizasyona desteklerini sürdürmesini dileriz.