Atatürk 10 Kasım 1938 günü aramızdan ayrıldı.
O günü hatırlıyorum. Kandıra’daydık. 8 yaşındaydım.
Bütün öğretmenler hıçkırarak ağlıyorlardı.
Babam, başöğretmen, üzgündü. Ben şaşkındım.
Şimdi düşünüyorum da,
bu millet ağlamakta haklıymış.
Atatürk’ü kaybetmek her şeyi kaybetmekmiş.
Keşke neden ağladığımızı bilseydik.
Ağlamışız ama nedenini bilememişiz.
Aslında Cumhuriyeti kaybediyormuşuz.
Sonraki yıllarda adım adım Cumhuriyeti kaybediyormuşuz.
Atatürk bir “Aydınlanma Yıldızı”.
Işığı hâlâ, her şeye karşın, ufkumuzu gösteriyor.
Ama dogmaların karanlığı, önyargıların sisi ışığı örtüyor.
Cumhuriyeti istiyor musunuz?
Hak etmeniz gerekiyor dostum.
Eğer kaybediyorsanız,
hak etmemişsiniz demektir.
Unutma;
Hak etmediğin hiçbir şey senin değildir.
Ne adın, ne unvanın, ne yetkin, ne aşkın, ne geleceğin...
Eğer hak etmiyorsan,
Cumhuriyet de senin değildir.

***

Orhan Karaveli, “Atatürk Cumhuriyeti bana emanet etti” demişti.
KOOP-C söyleşisiydi. Ne güzel söz, diye düşünmüştüm.
Atatürk, Cumhuriyeti bize emanet etmişti.
Biz, Cumhuriyet kuşaklarıyız.
Eğer bugün biz bu emaneti koruyamadı isek, görevimizi yapmamışız demektir.
Hadi gelin, bunu kabul edelim.
Görevimizi yapmadık
Toplum cahil miydi? Görevimiz eğitmekti.
Toplum bilinçsiz miydi? Görevimiz bilinçli kılmaktı.
Toplum işsiz miydi? Görevimiz iş yaratmaktı.
Güneydoğu yoksul muydu? Görevimiz orada olmaktı.
Görevimiz orada, onlarla beraber olmaktı.
Doğu’yu, Güneydoğu’yu sürgün yeri yaptık. Yanlış yaptık.
Yanlış yaptık, kabul edelim.
“Bizdendi, değildi” ayrımını biz yaptık.
Kendimizi ülkenin sahipleri sandık, öyle davrandık.
Yanlıştı.
Şimdi “dünün ötekileri” kendilerini ülkenin sahibi sanıyor.
Onlar da yanlış yapıyor.
Ülkelerin gerçek sahibi orada yaşayanların tümüdür.
İktidar, herkes için geçicidir.
Şimdi, Cumhuriyeti istiyor musunuz?
Şimdi, evet şimdi, hak etmeniz gerekiyor.
Çünkü dün, Cumhuriyet size verilmişti. Armağan edilmişti.
Size emanet edilen bir armağandı Cumhuriyet.
Değerini bilemediniz, çünkü hak etmemiştiniz.
Yıkılmış bir imparatorluğun enkazı üzerinde, bir dâhi, Mustafa Kemal Atatürk, “Yarın Cumhuriyeti ilan ediyoruz” demişti.
Ve “yarın Cumhuriyeti ilan etmişti”.
29 Ekim 1923.
Cumhuriyet. 100. yılına beş yıl kaldı.
Şimdi bir “Tek Adam İktidarı” arifesini yaşıyorsak eğer,
Cumhuriyeti hak etmediğimiz içindir.
Cumhuriyete sahip çıkamadığımız içindir.
Öyleyse? Evet öyleyse?

***

Şimdi görev Cumhuriyettir.
Şimdi görev Cumhuriyeti hak etmektir.
Cumhuriyet.
İnsanlığın Aydınlanmasının mirası.
Atatürk’ün bizlere emaneti.
İnsan olmanın anahtarı.
İnsan kalmanın erdemi.
Özgürlük - eşitlik - kardeşlik tılsımının sembolü.
Cumhuriyeti hak etmek.
Yaşamımız bahasına görevimiz budur.
Zorbalığı kabul etmemek, direnmek.
Aşağılanmaya boyun eğmemek, dikilmek.
İnsanca yaşamı savunmak.
Nasıl mı?
Atatürk söylemiş;
“Ya İstiklal Ya Ölüm”...