RTE, “Ezana saygısızlık ettiler” dedi, havuzcular hep birden attılar manşeti: “Ezan bayrak düşmanları” diye. Tek millet, tek devlet günlerinde, elbette “tek manşet” olacak, aksini düşünmek hayalciliktir! Bu kez “kadınlar” düşman ilan edildi RTE tarafından. Bir ülkenin cumhurbaşkanı, halkın bir kısmını hedef gösteriyor ve bu durum artık sıradan geliyor hepimize. Talimatı alan gerici kalabalık ertesi gün Taksim’de gövde gösterisine çıktı. Bunu rastlantı saymayın, 24 Haziran gecesinde benzer ekipler caddelerde dehşet saçmıştı.
Seçim sürecinin adil koşullarda geçmediğini biliyoruz. O gün sandık güvenliği sağlanabilecek mi, sayım hangi koşullarda olacak, merak konusu. Genel kanı, muhalefet ancak açık farkla kazanırsa usulsüzlüğün önüne geçilebileceği yönünde. Hep yazdım, AKP seçimi kaybedemez, anımsattım da: “7 Haziran’da nasıl tutum takındıysa, aynına devam eder” dedim. (Apar topar Mansur Yavaş için hazırlanan iddianame bunun göstergesidir) Bu kez durumu farklı kılansa, artık AKP’nin iktisadi krizi yönetemeyecek halde olması. Tarihin en ilginç dönemeçlerinden birindeyiz. Nisanda eğer sıcak para bulamazsa iktidar, ciddi ciddi iflas edecek ülke. Tüm iktisatçılar aynı yönde yorum yapıyor.

Beka sorunu nedir?
İktidarın “beka sorunu” dediği nedir, elimizde veri yok anlamak için. Toplumu doğrudan yardım adı altında/sadaka ilişkisiyle yönetti AKP. Üretmeyen, düşünmeyen insanların nasıl tavır takınacağını kestirmek güç! Bencil insanın siyasal sadakati yoktur, çıkarı neredeyse yönünü o tarafa çevirir. Adına “Cumhur İttifakı” denen yapının çatlaması “an” meselesi. Doğrusu Bahçeli’nin beklenmedik zamanlarda sahne alışını rastlantı sayanlardan değilim. Ne zaman RTE’den vazgeçer MHP lideri göreceğiz, ancak başarısızlığa, çöküşe ortak olmak istemeyecektir.
RTE çevresinin kolay dağılacağı, iktisadi açmaz derinleşince, gemiyi terk edenlerin artacağı görülüyor. Cumhurbaşkanı bu ihtimali hesap etmemiş olamaz, muhalefetten çok yakın çevresine gözdağı vermesi bundan. “Neyiniz varsa bana borçlusunuz” diyor, bence haklı da! Ülke için bu durum “beka sorunudur” işte, kişisel çıkarlarını önde tutan, geleceği ipotek altına alan siyasetçilerin varlığı. Tahminim, Türkiye’nin böylesi güçsüz zamanını bekleyen küresel tüm oyuncuların ağızlarının suyunun aktığı yönünde. Kimi siyasal, kimi iktisadi ödün isteyecek.

Geniş tabanlı merkez sağ arayışı!
Seçim sonrası, sertlikten vazgeçebilir AKP, muhalefeti yanına almayı seçebilir. Gönüllü olmayacaktır bu, krizi aşmak için ortak bulmaya mecbur görünüyor. Buna her dönem teşne olan düzen siyaseti, adına “merkez sağ” denen uzlaşı formülüne “peki” diyebilir. Anlaşılan, ülkede kimi çevreler ıslah edilmiş AKP modeline razı! Piyasaya uyumlu, küresel taviz vermeye hazır olan iktidar ve muhalefet yarışmak yerine, aynı çatı altında buluşabilir. Sorun RTE’nin kaptanlığa devam edip, etmemesi midir? Halen toplumun önemli kesimini etkileyen lider, küresel oyuncular tarafından, pazarlık için uygun kişidir. Garip denklem. Çelişkili gibi duran savlarım, nasıl çürümüş düzende olduğumuzun kanıtıdır.
Şunu görmek gerek; içine düşülen sorunlar yumağı, üstelik bu denli kutuplaşmış ve krizde bir ülkede siyaseti kaynatır. Topluma yön veren liderler yerinden olur, yeni arayışlar başlar. Bu muhalefeti de içine alacak ateştir. RTE, şu ana dek ustaca aştığı dönemeçlerden en güç olanına geldi. Pusuda bekleyen Davutoğlu, Gül ve benzerleri elini ovuşturuyor muhtemelen. Siyasal mühendislik ürünü olan AKP, bu tür girişimleri sezecek yetkinlikte artık. Diyeceğim; belki dünya siyasetinin en yararcı partisi, beklenmedik biçimde kılık, yön değiştirebilir.

31 Mart sonrası
Seçim gecesi toplum ne tür sonuç bekliyor, anlamakta güçlük çekiyorum. “İstanbul’da otuz yıl içinde deprem olacak” dediğinde bilimciler, insanlar “Tamam da tam tarih ne zaman” diye soruyordu. Oysa tarih verilmişti, gün ve saat önemli mi? Deprem olacak, hasar büyük olacak! Sandık nasıl sonuç verirse versin, kapıda kriz var, bunu anlamak için uzmanlığa gerek yok!
Günlük beklentiler hakikatin önüne geçiyor!