Türkiye bir kader seçimi arifesinde...
Cumhuriyet, hem gazete hem de devlet olarak büyük sıkıntılar içinde...
Ve Prof. Besim Üstünel tam bu sırada bizi bırakıp gitti!
Oysa ben geçen cumartesi onunla buluşup tartışacağız diye ne heyecanla gitmiştim Gaziantepli Akademisyenler toplantısına...
Ne yazık ki toplantıda yoktu; hastaneye kaldırıldığı haberini verdiler:
“En iyi öğrencim konuşmaya gelecek” diyerek beni heyecanla bekliyormuş, dinlemek ve tartışmak için.
Son kez görüşmek nasip olmadı...
Çok çok üzgünüm...
Kendisine rahmet, eşi Gülen Hanım’a ve tüm sevenlerine baş sağlığı diliyorum.

***

“En iyi öğrencisi” mi idim, bilemem...
Ama çok iyi bir öğrencisiydim.
Mikro ve Makro İktisat’ı, Dış Ticaret’i ondan öğrendim...
Birinci sınıfta en arka, son sınıfta en ön sırada oturur, bütün ders boyunca sorularımla taciz ederdim değerli hocamı.
Müthiş esprili, çok iyi ders anlatan, daima en önemli ve ilginç noktaları, en çarpıcı sözcüklerle kafamıza sokan...
Bize eşit insan muamelesi yapan, ama asla eleştirel esprilerini esirgemeyen, sürekli gülümseyen, bu nedenle de aramızda “Besim mütebessim” diye anılan dört dörtlük bir hocaydı.
İyi bir toplumbilim öğrencisi olabildiysem, bu, Sadun Aren, Cahit Talas, Aydın Yalçın, Nejat Bengül gibi hocalarımdan, en çok da Besim Üstünel’den öğrendiğim iktisat sayesindedir.
Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden mezun olduğum 1963 yılındaki Kazgan dergisi onunla aramızda geçen esprili konuşmalarla doluydu!

***

Bizim hocamızken DPT’de, İktisadi Planlama Daire Başkanlığı da yapıyordu.
Tam bir sosyal demokrattı...
“Ortanın Solu” açılımında Ecevit’le birlikte çalışan Deniz Baykal, Haluk Ülman, Turan Güneş grubunun bir üyesiydi.
1975’te İstanbul’da yapılan ara seçimde, AP adayı olan 12 Mart Paşası Faik Türün’ü hezimete uğratarak, 600 bin oy farkla senatör seçilmişti...
Sonradan Maliye bakanı da olan sevgili hocam, boş tek sandalye için yapılan bu seçimin sonucunu “Ben tek başıma bütün partilerden fazla oy aldım” diyerek haber vermişti!
Benim öğrencilerim, profesör, dekan, rektör oldular ve artık emekliliklerini yaşıyorlar; bu nedenle bana arada “Hocaların hocası” derler...
Besim Üstünel Hocam, “Hocaların hocası olan hocaların da hocası” idi...
Onsuz yaşam daha renksiz olacak!